Je hebt
natuurmensen en je hebt stadsmensen. Het
zal u niet verbazen, wanneer ik mezelf tot het laatste soort reken. Een
stadsmens met een grote belangstelling voor de natuur. Stadsnatuur uiteraard, met
in het bijzonder de flora in de binnenstad van Venlo. Planten die op veel
plekken tegen de verdrukking in groeien. Die interesse verklaart mijn
enthousiasme voor een natuurgids, die onlangs is verschenen. Stadsflora van de Lage Landen van Ton
Denters is een prachtboek, een openbaring ook.
De westzijde van het Maasschriksel heeft een zeer diverse begroeiing (foto Jos Saris)
Zoals veel steden in Nederland is
Venlo het domein van een spontane urbane flora. Wanneer we tolerant zijn
tegenover stedelijke wildgroei, zullen we beloond worden met een weelderige
natuur. Beheersen we ons met snoeien, wieden, schoffelen of schoonkrassen, zal
het resulteren in een biodiversiteit om u tegen te zeggen. Tussen stoeptegels
en klinkers, in barsten in het asfalt, op braakliggende stukjes grond en
richeltjes zand langs gevels, op de meest uiteenlopende plekken, schieten
planten omhoog. Let er maar eens op en geniet van de knipoogjes die de natuur ’t
stedje geeft.
Gids Edmond Staal van het Limburgs Landschap (bron: website Waterschap Limburg)
De vorige
week ondernamen we met ecoloog Edmond Staal van het Limburgs Landschap een
expeditie door het plantenrijk van de binnenstad. We hadden afgesproken bij een
van de oudste straten van Venlo, het Maasschriksel. Onze gids was op slag
enthousiast. De onbebouwde westzijde van het Maasschriksel, bij de tijdelijke
parkeerplaats, kenmerkt zich door een zeer gevarieerde begroeiing. Voor de
Sint-Jacobskapel is een strook met grond, die enkele maanden geleden aangevoerd
of omgewerkt is. Een leek denkt dan, hier kan niets groeien. Het tegendeel is
waar. Er staan pioniersplanten zoals kamille, brandnetel en melde.
Kamille, uit Flora Batava (Jan Knops), 1822
Slangenkruid, uit Flora Batava (Jan Knops), 1822
Het zijn de dappere
frontsoldaten van het oprukkend plantaardig bewind. Richting Grenswerk is het
terrein al enkele seizoenen ongestoord. Dat zie je aan de dichte begroeiing met
grassoorten. Ertussen vond Edmond Staal blaassilene en avondkoekoeksbloem. Alleen een kenner ziet het verschil. Maar we troffen
op luttele vierkante meters ook wikke, slangenkruid, akkerkool, honingklaver,
duizendblad en gewoon biggenkruid aan. Het zijn planten die goed toegerust zijn
voor het stadsleven. Ze doorstaan droge en hete zomers. Het bijzondere is dat
op de andere Maasoever, voor de voormalige Fredrik Hendrikkazerne, een compleet
andere vegetatie groeit. Bij hoogwater zet Mooder
Maas er rivierklei af en daarop gedijen planten, die je in de binnenstad
niet tegenkomt (wordt vervolgd - met dank aan Edmond Staal).
Avondkoekoeksbloem, uit Deutschlands flora, deel 6, J. Sturm, J.W. Sturm (1806-1808)
Reageren? Stuur een e-mail naar Sef Derkx; floddergats@xs4all.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten