- door Sef Derkx -
De bus met bestemming Roermond had ons naar halte Heijskampstraat gebracht. We waren in gezelschap van vrienden uit de Randstad, die we iets bijzonders wilden laten zien. Als je nog nooit in kloosterdorp Steyl geweest bent, kijk je er je ogen uit. Wanneer je in je jeugd bovendien niets hebt meegekregen van het katholieke geloof, val je van de ene verbazing in de andere.
Ons gezelschap was onder de indruk van de tuinen in herfsttinten met de grotten, kapellen, beeldengroepen, begraafplaats en Heilig-Hartheuvel. Voor onszelf is de religieus geïnspireerde oase inmiddels vertrouwd. Kom je er met mensen die dit filiaal van het aards paradijs voor het eerst betreden en ga je mee in hun beleving, word je tóch weer verrast.
Slotakkoord van de excursie in Steyl was een bezoek aan de roze zusters. Ze worden zo genoemd, omdat ze een roze habijt dragen. Hun officiële naam is Aanbiddingzusters Dienaressen van de Heilige Geest.
De
religieuzen betrokken in de zomer van 1914 hun klooster. Op het terrein bij de Maas
stond tevoren een ringoven. In december 1912 was de eerste steen gelegd, afkomstig
uit de catacomben van Rome. De zusters leven in strikte afzondering, hun dagen
zijn gevuld met gebed en werk. Voor het altaar in de kloosterkapel bidden de
religieuzen bij toerbeurt. Het estafettegebed gaat onafgebroken terug tot 1896,
het jaar waarin de congregatie werd gesticht. Maar bij een watersnood in de
jaren negentig moesten de zusters worden geëvacueerd en tijdens die spannende
momenten schijnt het gebed even gestokt te zijn.
Kloosterkapel van de roze zusters (foto broeder Heinz Helf SVD)
Rechts
tegen het klooster aan ligt de moderne bezoekerskapel. We zijn er gaan zitten
en hebben de stilte op ons laten inwerken. Door een traliehek heb je zicht op de
op een knielende religieuze die aan het bidden is. Als je niet beter weet, zou
je kunnen denken dat het een wasssen beeld is. ‘Het is net een film,’
fluisterde ons bezoek, ‘dat dit anno 2020 nog bestaat.’
Wat
aan de bijzondere sfeer bijdraagt, is het licht dat door de glas-in-loodramen magistraal
naar binnen valt. Ze zijn in 1914 vervaardigd door het atelier Nicolas in
Roermond. In het oog springt het raam van het Laatste Avondmaal. Er zijn maar
tien apostelen afgebeeld, terwijl ze toch met zijn twaalven waren. Op de
achtergrond sluipt Judas stiekem weg. Apostel Andreas ontbreekt echter aan
tafel. Een fout van de glazenier? Toch mag de heilige niet mopperen. Hij heeft later
een eigen aan hem gewijd glas-in-loodraam gekregen.
Reageren? Stuur een e-mail naar Sef Derkx: floddergast@xs4all.nl.
Post srcriptum
Enkele jaren publiceerden we in onze historische kroniek Floddergats een aflevering die gewijd was aan een vermeende verschijning van de Heilige Geest in het klooster van de roze zusters. Het leidde tot een rel die tot het Vaticaan reikte (https://floddergatsblog.wordpress.com/2017/10/11/de-zieneres-van-steyl/)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten