Sinterklaas is aangekomen in Venlo (beeld Omroep Venlo)
Het is de
mooiste periode van het jaar. Nu Sinterklaas toch nog coronaproof aangekomen is in
Nederland en ook in onze gemeente, stijgt de stemming. Voor gelovige kinderen,
die geen notie hebben van de pietendiscussie onder volwassenen, is het een
feest. Overigens is het een hele verademing om te zien hoe onbeschroomd en
speels tegenwoordig de meesten omgaan met Sinterklaas en de Pieten. Ik weet het
uit eigen ervaring als Sint in het Limburgs Museum. Ze geven handjes en praten
honderduit.
Dat was vroeger anders. In de jaren vijftig was Sinterklaas een afstandelijk man, een mopperkont. De naam Goedheiligman was een gotspe. Zijn knechten, zo werden ze nog genoemd, waren regelrechte boemannen. Ze hadden een marteltuig bij zich: de roe. Het kon nog veel en veel erger. Wie echt stout was geweest, werd door de Pieten in de zak meegenomen naar Spanje, alwaar het jonge leven eindigde als stukje zeep. Nieuwsgierig als ik was, vroeg ik aan mijn moeder of de zeep van het merk Cadum uit die gevreesde zeepfabriek van Sinterklaas kwam. Die hadden we namelijk thuis. Nee, vertelde ze, maar Majazeep wel. De zeep zat verpakt in een wikkel waarop een flamencodanseres stond afgebeeld en dat was de nationale dans in Spanje. En waar woonde Sinterklaas als hij niet in Nederland verbleef?
De nostalgische foto van Sinterklaas en de kinderen komt uit de verzameling van de familie Tabbers. Het is een opname uit 1951. We zien van links naar rechts Francien van Mosseveld, haar broertje Leo, daarnaast Sinterklaas en tot slot Cas van Mosseveld, die naar een oude familietraditie Cep genoemd wordt. Ze kijken samen in een prentenboek. Maar Leo, de benjamin, heeft meer aandacht voor de fotograaf. De Goedheiligman in kwestie is de legendarische Kees Tabbers.
Kees Tabbers was de eerste Venlose Sinterklaas die in 1954 op bezoek ging naar Uerdingen. In de vroege jaren vijftig, met nog de naweeën van de oorlog voelbaar, was het bezoek van het Venlose gezelschap en natuurlijk ook de hartelijke ontvangst daar een ontroerend gebaar van verzoening.
Groot Gouda, 26 november 1945 (gevonden via ww.delpher.nl)Tot slot terug naar het bevrijdingsjaar 1945. Hoe werd Sinterklaas beleefd in het zwaar geteisterde Venlo en Blerick? Natuurlijk gunden ouders hun kinderen het feestje. Zeker omdat het jaar tevoren, in de directe nasleep van de bevrijding van Blerick, Sinterklaas niet gevierd had kunnen worden. Gouda schoot te hulp. De plaatselijke verkennerij haalde overal speelgoed op. Ruim zesduizend stuks, van knikkers tot complete speelgoedhuizen, werden ingezameld. Begin december 1945 werden ze in twee vrachtauto’s overgebracht en kon Sinterklaas langs de Venlose en Blerickse huizen gaan. Voor zover die er nog stonden uiteraard.
Groot Gouda, 12 december 1945 (gevonden via ww.delpher.nl)
Reageren?
Stuur een e-mail naar Sef Derkx: floddergats@xs4all.nl.
Sinterklaas in het bevrijdingsjaar is een van de vele, interessante onderwerpen in de voorstelling Venlo en Blerick na de bevrijding, 1945-1946, die we de volgende week in CityCinema verzorgen. Informatie: www.citycinema.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten