De Halte XL van woensdag 3 februari 2021 - De Hazewind ten tijde van kasteleinse Cielke

 - door Sef Derkx - 

Rondom café De Hazewind aan de Herungerweg zweven herinneringen. De beelden zijn onscherp en deels opgelost in de mistflarden die de tijd je geheugen injaagt. Reden om terug te gaan, we stappen uit bij halte Jean Laudystraat.

Café De Hazewind interieur en exterieur. Een virtueel bezoek aan het café is ook in coronatijd mogelijk. Ga naar Streetview en laat u meenemen aan de hand van fotograaf Theo Peters.

In de jaren vijftig kwamen we regelmatig in het café. Kasteleinse Cielke Hovens-Linders was een volle nicht van mijn vader. De Hazewind lag onder het straatniveau. Als je naar binnen wilde, ging je eerst twee hardstenen treden af. Boven de toegangsdeur hangt nog steeds het bord met een afbeelding van een hazewind. Je kwam niet meteen in het café maar eerst in een halletje met een terrazzovloer met mooie geometrische patronen. Alsof je in een caleidoscoop keek. Links in het halletje stond de porseleinen biertap. De tengere Cielke vlinderde heen en weer tussen tap en café, dat rechts van het halletje lag. 

Het terras van De Hazewind, eind jaren vijftig/begin jaren zestig. De corpulente heer links is Joep Schreurs, die door zijn omvang ontzag afdwong bij mij als kind. Joep had een extra verstevigde fiets met dubbele stang en een het grootste zadel dat ik ooit heb gezien. Hij ging ermee naar Kevelaer waar hij overnachtte om de volgende dag weer naar Venlo terug te peddelen. Misschien dat hij net terugkwam van de pelgrimage toen deze opname werd gemaakt. De dame met het dienblad is tante Cielke (foto collectie familie Hovens) 

Haar man Baer was tuinder, De Hazewind liet hij over aan zijn vrouw. Van haar kreeg ik voor het eerst van mijn leven een reep Mekka. De wikkel kan ik zo uittekenen. Blauw, rood en goud met een zonnemotief en in reliëf de tekst: Van Dungen Mekka  Het was melkchocolade met hazelnoten en rozijnen. 

Frontgevel en achterzijde café De Hazewind, jaren twintig/dertig (foto F. Linders jr./collectie George van Dam)

In het café stonden het biljart, de kachel en enkele tafels en stoelen. Verder herinner ik me nog een prijzenkast met bekers en medailles. Het waren trofeeën van de Venlose Ruiter Club, die in 1932 in De Hazewind was opgericht. De wc’s waren buiten op de plaats. Op de ‘Cour’, zoals het stond aangegeven op een bordje in het café. 

Prentbriefkaart met de beugelbaan, waarschijnlijk eind jaren dertig (collectie George van Dam)

Daar was ooit ook een beugelbaan geweest. Het zoekprogramma Delpher dolf krantenadvertenties op uit 1907, waarin beugelaars lekker worden gemaakt voor een partij beugelen met als prijs een ham. 

Venloosche Courant van 8 augustus 1907

Venloosch Nieuwsblad van 2 oktober 1907

In hetzelfde jaar is er groot feest in De Hazewind. Het Venloosch Nieuwsblad schrijft er uitvoerig over. Kasteleinszoon Sander Ebus wordt op zondag 29 september 1907 tot priester gewijd. Na zijn eerste mis in de Sint-Martinuskerk wandelt de neomist met zijn familie in triomf naar het café, onder de erebogen door die de buurt heeft geplaatst. Het feest dat erop volgt, duurt drie dagen. 

George van Dam (1940) woont al zijn hele leven tegenover De Hazewind: 'Wanneer het zomers warm was, stuurde mijn moeder mij met een waterkan naar De Hazewind. De kan was geëmailleerd, liep spits toe, had een groot handvat en er kon een liter of vijf water in. Cielke vulde de kan met drie liter donker bier,  dat werd gebruikt voor de bekende bierpap.'

De kleine George heeft dus het bierdrinken met de paplepel in gegeven gekregen: ‘Mijn eerste echte glas bier heb ik ook gedronken bij Cielke. Dat blijft je natuurlijk je bij. We hebben er zoveel plezierige avonden beleefd. Café De Hazewind had een telefoon, ik weet het nummer nog K4700-2915. Veel mensen uit de buurt maakten er gebruik van. Toen ons eerste kind op komst was, heb ik ’s nachts Cielke wakker gemaakt om de vroedvrouw te kunnen bellen.’  

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.