- door Sef Derkx -
De begraafplaats aan de Wylreweg, ’t kerkhaof in het Venloos. Arriva heeft ons afgezet bij Viecuri. Het is woensdag. Regenen gaat over in miezeren en miezeren in regenen.
In Zuid-Limburg zijn straten kolkende beken geworden. Code rood.
Met herinnering als navigatie wandelen we naar het graf van Twan Mientjes. In 2005 waren we met veel anderen op deze plek om hem te begraven. Een bordje geeft Vak U aan. Hier moet het zijn, fluistert het geheugen. Het grafmonument in natuursteen en glas vermeldt zijn levensjaren. We rekenen en komen uit op zesenveertig. Veel te jong.
Twan Mientjes was dichter en journalist. Bijna dertig jaar was hij werkzaam in de journalistiek, onder meer als stadsverslaggever in Venlo voor De Limburger. Hij was gedreven en betrokken. Zijn beroep was zijn roeping en die ging boven zijn gezondheid. In al zijn vezels was hij overtuigd van het maatschappelijk belang van journalistiek. Twan vergde teveel van zichzelf, hij was 24/7-journalist. Hij inspireerde en stimuleerde geliefden, vrienden, collega’s, bekenden en onbekenden.
Het balletje ging rollen. Het balletje werd een bal. Voortgestuwd door het enthousiasme van een groeiende groep mensen, kreeg het project steeds meer vaart. De Serzjant Paepers Oeits Haos Sterre Band ging aan het repeteren. Initiator Twan had bij elk liedje een Venlose zanger in gedachten. The Beatles zongen: ‘For the benefit of mr. Kite there will be a show tonight.’ In de Venlose context werd het een benefiet voor Huize Doortocht, een opvang voor daklozen, van kapelaan Lei Brueren. Alle liedjes hadden een lokale setting.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten