- door Sef Derkx -
We vieren dit jaar vakantie Rundumhausen. Een geruststellend idee voor iemand met heimwee. Een strandvakantie of een ontdekkingsreis naar een uithoek van de wereld reizen? Liever niet. Globetrotten bewaren we tot een volgend leven. Wie wat bewaart, heeft wat in een volgende incarnatie. Onze favoriete bestemming voor een dagtocht is het kloosterdorp Steyl. Arriva brengt je erheen met lijn 66, je reist comfortabel in een luxe streekbus. Get your kicks on route 66, neuriën we met Mick Jagger in gedachten.
Dubbelkerk bij het Missiehuis (foto Heinz Helf SVD)
In Steyl kregen we een inspirerende rondleiding van broeder-fotograaf Heinz Helf in de bovenkerk van het Missiehuis. Het was broeierig warm, dus zochten we na afloop het terras Bellevue op van de Jochumhof. Je hebt er een magnifiek uitzicht over de Maas richting de stuw van Belfeld of het veer naar Baarlo. Het is heel opvallend, dat de meestal plaatsen vrij zijn op dit terras.
De
botanische tuin van Steyl is in 1933 aangelegd door biologieleraar pater
Jochum. Hij wilde de priesterstudenten in contact brengen met de natuur. Het
enthousiasme van de ‘groene’ pater werkte aanstekelijk. Van kwekers uit de
buurt kreeg hij bijzondere bomen. Steyler kloosterlingen namen stekjes en zaden
mee vanuit missieposten in Azië, Afrika en Amerika. De oorspronkelijk flora
staat er goeddeels nog, de hoofdstructuur van de tuin is niet veel veranderd.
In de jaren zeventig zijn verschillende thematuinen aangelegd, zoals de
heemtuin met voor Noord-Limburg karakteristieke plantengemeenschappen. Op muren
groeien zeldzame planten, in de mortel tussen stenen vinden we de
muurleeuwenbek en steenbreekvaren. We doen nog een ontdekking. Het is een boom
met de macabere naam doodsbeenderenboom.
Waarschijnlijk achttiende-eeuwse muur met in mortel waardevolle begroeiing, waaronder steenbreekvaren en muurleeuwenbek (foto's particuliere collectie)
De kloostergebouwen van Steyl dateren uit de negentiende en de twintigste eeuw. Op een steenworp afstand van ons terras, aan de zuidkant van het dorp, ligt de Maashoek met huizen uit de zeventiende en achttiende eeuw. Het is de periode dat het Steyl economisch voor de wind ging als losplaats aan de Maas voor onder meer mergel en steenkool. De sfeer is hier anders dan in tussen de kloosters. De Maashoek doet meer denken aan het witte stadje Thorn. Bij het hoogwater van afgelopen juli werden de bewoners geëvacueerd. Men was als de dood dat de buurtschap zou onderstromen, zoals in de rampjaren 1993 en 1995 en recenter in 2003. De waterkeringen werden verzwaard. Om extra tegendruk te creëren pompte men zelf Maaswater over en kwam een deel van de Maashoek gecontroleerd blank te staan. Gelukkig, het liep goed af.
Een interessante sfeerreportage, vinden we in het dagblad Trouw, klik hier: Kloosterdorp Steyl tussen hoop en vrees.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten