- door Sef Derkx -
We wandelen door de wijk Nieuw Manresa. Buurtbewoner Paul Hesen had ons uitgenodigd, hij wachtte bij bushalte Loyolastraat. De straat met de tongbrekende naam is vernoemd naar de heilige Ignatius van Loyola, de stichter van de jezuïeten.
Daarmee raken we meteen de geschiedenis. Op 4 juni 1908 werd door deze religieuzen een retraitehuis in gebruik genomen. Het lag op het hoogste punt van de steilrand bij de weg van Venlo naar Leuth. De naam Manresa verwijst naar de geboortestad van Ignatius.
Retraites stierven een zachte dood tijdens de vele vernieuwingen binnen de katholieke kerk sinds de jaren zestig. De jezuïeten vertrokken en Manresa werd een rusthuis voor bejaarde kloosterlingen. Na sloop van het complex verrees vanaf 2020 op deze plek een nieuwe woonwijk.
Er staan nu twee blokken met appartementen en 24 woningen. De website van de projectontwikkelaar rept opgetogen over kleinschalig, duurzaam en energiezuinig. Veel monumentale bomen van het retraitepark zijn dan ook behouden gebleven. Tot genoegen van onder meer de eekhoorntjes. Twee van die oorspronkelijke bewoners kruisen in ijltempo ons pad. Er huizen hier ook veel vleermuizen. Om de populatie te beschermen zijn door een vleermuisdeskundige nestkasten opgehangen.
Appartementen in het park Nieuw Manresa (foto's Sef Derkx)
Nieuw Manresa is gasloos. Koukleumen kunnen op deze augustusdag de warmtepomp aanzetten, want de herfst lijkt aangebroken. We zijn op weg naar een punt dat om een andere reden generaties Venlonaren koude rillingen bezorgde: de Galgenberg. Openbare executies vonden tot in de achttiende eeuw voor het stadhuis plaats. De lijken werden vervolgens overgebracht naar deze plek en ter afschrikking opgehangen. Een gedenkteken in cortenstaal herinnert aan de Galgenberg. Het maakt deel uit van de Archeoroute Limburg. Als je er staat, kun je met je telefoon informatie oproepen. Feiten, overlevering en fictie worden vrolijk door elkaar gehusseld.
We worden aangesproken door een vriendelijke bewoner van Nieuw Manresa. Henny Langerak is opgegroeid aan de Waterleidingsingel. Met zijn vriendjes ging hij vroeger vaak op ontdekkingstocht in het park van het retraitehuis. Achter een traliehek, dat ze open wisten te krijgen, was een soort put. Ze daalden erin af en vonden een onderaardse gang die uitkwam bij de Lourdesgrot. Superspannend natuurlijk. Het avontuur werd verstoord door een pater die hen wegjoeg.
Henny Langerak woont op Nieuw Manresa, in het voormalige kloosterpark speelde hij vroeger met zijn vriendjes (foto Sef Derkx)
Ja hoor, hij weet nog waar de Lourdesgrot was. Tegen de steile helling vinden we de restanten. Het religieuze monument is overwoekerd door groen, de natuur is als het ware druk doende met de herovering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten