Museum van de Melancholie (3) – Een avond in Copacabana

- door Sef Derkx - 

Allereerst de bijzondere foto van parochiehuis Don Bosco. Links achter de muur is nog duidelijk het hulpkerkje zichtbaar dat in 1911 in gebruik is genomen. Het parochiehuis is er later tegenaan gebouwd. De foto is waarschijnlijk begin jaren dertig gemaakt.

Op zondag 19 april 1959 gaat op deze plek R.K. Instuif Copacabana van start met een dansavond. Het gebouw ontbeert echter een geschikte dansvloer, die moet worden gehuurd voor zeventig gulden. Veel geld en gedoe voor een avondje, vandaar dat al gauw een vaste dansvloer wordt gelegd. De eerste artiest die optreedt, in mei van het oprichtingsjaar, is Frits Rademacher. In de dankbetuiging die enkele dagen later met de post wordt bezorgd, schrijft hij dat de ovaties hem nog in de oren klinken. In het tweede seizoen groeit de instuif van 169 naar 447 leden. Het Cocktail Trio, bekend door de hit ‘Op een kangoeroe-eiland’, en het combo van de Venlose musicus Jules Hetterscheid vieren triomfen in het tweede instuifjaar. Er wordt niet alleen gedanst. Op het programma staan ook toneelavonden, een bezoek aan de Mattheus Passion en aan de Passiespelen in De Doolhof.

In 1964 kijkt Dagblad voor Noord-Limburg terug op de eerste vijf jaren. Copacabana heeft de wind mee: ‘Men beschikt zowel over de vrijheid als over het initiatief en de mankracht om de zaal van het Don Bosco-huis in een stemmige sfeer te kleden. Jongens, die zich financieel slechts één consumptie kunnen permitteren, worden er niet weggekeken door kelners die aan dit financieel onvermogen aanstoot nemen. Copacabana vangt jongens en meisjes op, die behoefte hebben aan het uitgaansleven, maar nog de moed en de routine missen om zich in het uitgaansleven der volwassenen te bewegen. Zij vinden er de vertrouwde beslotenheid terug die zij in het steeds internationaler kleurende Venlo vergeefs hebben gezocht.’

De kermissen van Venlo waren begin jaren zestig ongekend populair. Je had er twee, in juni en september. Kermis betekende bal, zo ook bij de instuif. Op de kermisdinsdag in september 1962 is het mudjevol in het parochiehuis aan de Leutherweg. In een sfeerreportage van journalist Cor Deneer voor de jongerenpagina Carillon van de krant, wordt de zaal voor het eerst Copacabana genoemd. Cees and his Sky Liners treden op: ‘Tegen een decor, dat het Zuid-Amerikaanse stukje strand voorstelt, waaraan de instuif haar naam ontleent.’ Jan van der Meij is in 1962 voorzitter en uit zijn mond wordt opgetekend: ‘Aan twist of swing doen we principieel niet. En we beginnen de avond met een Onze Vader en een Weesgegroet. We laten ook andersdenkenden toe als zij tot de katholieke vriendenkring behoren.’ De muziek moet kwaliteit hebben, maar de voornaamste trekpleister is de zaal met, zoals de krant stelt: ‘haar specifieke instuifstoffering’.

Dat wordt duidelijk als de band een Engelse wals inzet. We citeren, omdat het zo treffend de tijdgeest illustreert: ‘Meteen verzwakt het harde witte licht en gloeien de paarse, rode, groene en gele lampenbuizen en schijnwerpers aan. De nylon hemden en bloezen op de dansvloer fosforiseren mysterieus en de kaarsen in de wijnflessen links en rechts op de tafeltjes flakkeren blij, omdat zij nu ook wat in te brengen hebben. Hoog naast het podium hangt een groene reddingsboei de naam Copacabana uit te stralen en ingetogen deint de massa heen en weer.’

Journalist Cor Deneer mijmert over de jeugd die door volwassenen opener tegemoet moet worden getreden dan het vroeger het geval was. Moraliserende boodschappen missen hun doel. Jongeren zullen, als die aan de orde zijn, ouderen fijntjes herinneren: ‘aan de gruwelen van de laatste oorlog, aan de atoombom, aan de wereldhongersnood.’ Om kwart voor twaalf stopt de muziek en gaat het grote licht aan. Tien minuten later is Copacabana leeg. Zo gaat het altijd bij de instuifavonden, waarbij Jan van der Meij opmerkt: ‘Dan weten de ouders hoe laat de jeugd zonder oponthoud thuis kan zijn.’ Wat de aard van het ‘oponthoud’ na een avondje zwoel schuifelen geweest zou kunnen zijn, laat zich makkelijk raden.

Reageren? Herinneringen aan Copacabana? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl