De bijzondere voetbalcarrière van Willy Erkens en zijn cold case (4)

- door Gerrit van der Vorst -

Bij de start van de competitie 1960/1961 stond Willy Erkens rechtshalf (Gijs Nass verving op links Jan Klaassens). VVV verloor op 21 augustus 1960 met 2-0 van Ajax in Amsterdam. 

Op de foto de gebroeders Henk en Cees Groot van Ajax, Willy Erkens en Hay Lamberts.

Willy Erkens beschikte inmiddels over een auto, maar daarvoor had hij per trein moeten reizen. Na een training had linksback Harie Steegh eens aangeboden om hem op de motor naar het station te brengen. Na een kamikaze-rit van de ruige Steegh had Erkens groen en geel in de trein naar Sittard gezeten, zwerend dat hij nooit meer achterop een motor zou kruipen. En daar zou hij zich de rest van zijn leven aan houden.

Al gauw begon diezelfde Harie Steegh trouwens te kwakkelen. Willy Erkens verving hem langdurig. Moeiteloos speelde een excellerende Erkens op de linksbackpositie gerenommeerde tegenstanders als Helmuth Rahn (Sportclub Enschede) uit de wedstrijd.

Standbeeld in Essen voor Helmuth Rahn, die als speler van Rot Weiss Esse) in 1954 West-Duitsland in de finale tegen Hongarije naar het wereldkampioenschap schoot (Wikipedia) .

Het Dagblad voor Noord-Limburg was enthousiast over linksback Willy Erkens (www.delpher.nl, Dagblad voor Noord-Limburg van 26 september 1960).

VVV draaide aanvankelijk stroef en er werd verwijtend gekeken naar de nieuwe trainer Josef Horesj die de geliefde Willy Kment was komen vervangen. Na de met 1-3 verloren thuiswedstrijd tegen promovendus Alkmaar, op 9 oktober 1960, barstte de kritiek helemaal los. Het Dagblad voor Noord-Limburg had het over een ‘drama’.

Tijdens VVV-Alkmaar werd gecollecteerd voor de neef van Willy Erkens (www.delpher.nl, Dagblad voor Noord-Limburg van 14 oktober 1960).

Er kwamen maar liefst 120 brieven van supporters bij VVV binnen, stuk voor stuk met felle kritiek. Van de ongevraagde advisering aan de toch al humeurige trainer Horesj viel geen chocola te maken: slechts 7 van de 120 man sterke ‘technische commissie’ (het Dagblad voor Noord-Limburg) hadden dezelfde opstelling bedacht. (Aan de veelzijdige Willy Erkens werden 8 verschillende plaatsen toebedacht, waaronder zelfs de midvoorpositie.) Gelukkig had Horesj zelf het licht al gezien en ging het opeens veel beter met VVV. Op 23 oktober speelde VVV thuis met 1-1 gelijk tegen het sterke Sparta. 

Wedstrijdsituatie uit VVV-Sparta. Nadat Sparta-rechtsbuiten Tonny van Ede alle VVV-verdedigers, inclusief Willy Erkens gepasseerd had, kwam keeper Frans Swinkels hem met zeven-mijlspassen tegemoet vliegen. De Swink wist Van Ede zo af te stoppen, waarna Erkens opruimde, maar de klasse-doelman van VVV kwam nogal gekreukeld uit de slag. Scheidsrechter Leo Horn verleende eerste hulp, op de vingers gekeken door Erkens (www.delpher.nl, Dagblad voor Noord-Limburg van 24 oktober 1960).

Eind december 1960 miste Willy Erkens een strafschop in de thuiswedstrijd tegen het gepromoveerde Sittardia – hij schoot net naast – maar het getuigde ook niet van psychologisch inzicht om hem die strafschop tegen zijn oude club te laten nemen? Verder speelde hij weer prima en VVV beleefde ondanks het vertrek van vedetten een sterk seizoen 1960/1961. Mede dankzij Herman Teeuwen die de ploeg op sleeptouw nam.

Op de foto Willy Erkens in de achtervolging van Coen Moulijn, tijdens de wedstrijd Feyenoord-VVV (3-3) op 8 januari 1961.

Maar ook, zo schreef De Telegraaf op 11 januari 1961, aan ‘de kleine terriër Willy Erkens’ die na de return van Harie Steegh was opgeschoven naar de rechts- of linkshalfplaats, waar hij uitblonk. De krant refereerde aan Erkens’ wat stroeve start bij VVV: ‘Geleidelijk keerde zijn vorm echter terug en speciaal sinds Erkens op een der halfplaatsen speelt, onderscheidt hij zich op bijzondere wijze. Zo is Erkens, die nog steeds in Sittard woont, nu een van de uitblinkers van VVV. De Venlose club zou deze speler, voor wie het dus slechts ƒ 7.500,- neertelde, momenteel niet voor het vijfvoudige meer kwijt willen.’ Logisch dat Willy Erkens dat seizoen opnieuw in het Limburgs elftal stond. Als linksbinnen.

De opstelling van het Limburgs elftal dat op 24 februari 1960 uit gelijk speelde tegen Belgisch Limburg (www.delpher.nl, Dagblad voor Noord-Limburg van 16 februari 1960).

Op 15 januari speelden Ton van den Hurk en Willy Erkens de wedstrijd van hun leven. VVV won thuis met 2-0 van Ajax. Beide spelers bereikten ‘ongekende hoogten’ volgens het Algemeen Dagblad. Het Limburgsch dagblad vond Erkens op de rechtshalfpositie beter dan Ajax-international Bennie Muller. Hier en daar gingen al stemmen op om hem en Van den Hurk voor het Nederlands B-elftal te selecteren.

Op 20 maart 1960 stonden Ton van den Hurk (5^e plaats) en Willy Erkens (gedeelde 8^e plaats) in de top tien van het Sportkroniek-klassement voor de ‘voetballer van het jaar’.

Willy Erkens verloor echter zijn toppositie omdat hij drie wedstrijden miste, door blessures, een schorsing en een bijzonder voorval op zaterdag 16 april 1961. Hij zat in bad, toen er in de gasleiding in de badkamer tien explosies plaatsvonden. De hevig geschrokken Erkens liet de volgende dag DWS/A-VVV aan zich voorbij gaan.

VVV eindigde dat seizoen op de derde plaats achter Feyenoord (1) en Ajax (2). Weliswaar op een straatlengte achterstand, maar het was toch een fenomenale prestatie voor het streekelftal dat daarmee Europees voetbal haalde.

Bij Örgryte IS-VVV zaten op 16 juli 1961 nog ruim 6.000 toeschouwers op de tribunes, maar in Venlo bestond weinig interesse voor het Europese Intertoto-voetbal van VVV.

Wordt vervolgd.

Reageren? Stuur Gerrit van der Vorst een e-mail: gp.vandervorst@xs4all.nl.