- door Sef Derkx -
Lijn 1 van Arriva rijdt van Venlo via Tegelen naar Kaldenkerken en vice versa. Op de terugreis stappen we uit bij VieCuri. We willen de begraafplaats bezoeken om foto’s te maken van het graf van schoolhoofd August Mostart.
De zestiende-eeuwse filosoof Michel de Montaigne raadt iedereen aan om een tijdlang een kamer te bewonen met uitzicht op een begraafplaats. Het maakt de omgang met het sterven makkelijker. Je instellen op de dood is je instellen op de vrijheid, was zijn gedachte. Slecht weinigen hebben echter een kamer die uitkijkt op een dodenakker. Wellicht dat wandelen over een begraafplaats een alternatief is.
Goed, dat doen we dus op zoek naar de laatste rustplaats van de man, die zijn naam heeft gegeven aan de Mostartschoeël. Zo noemden dialectsprekers in het begin van de vorige eeuw de school voor openbaar lager onderwijs aan de Goltziusstraat. Af en toe hoor je het nog, Mostartschoeël. Momenteel is in het pand Co - de Cultuurontwikkelaar gevestigd. Voorheen het Kunstencentrum Venlo.
Co, de Cultuurontwikkelaar (website Co, de Cultuurontwikkelaar)
De in Wylre geboren August Mostart (1840-1912) was ruim 44 jaar schoolhoofd in Venlo. Hij was bij leven al een legende, leerlingen bejegenden hem met groot ontzag. Dat blijkt wel uit de herinneringen van dr. C. van den Berg aan zijn lagereschooltijd in de jaren 1898 tot en met 1904. Hij vertelt dat de besnorde en streng uitziende August Mostart ’s ochtends voor de school de leerlingen stond op te wachten.
Met een hoge hoed op. Stel het je voor. Op de seconde precies om half negen luidde hij de schoolbel. Vervolgens hing hij een bordje op met de rampzalige mededeling ‘Te laat’. Ontbrak een redelijke verklaring voor het late verschijnen op school, moest je in je vrije tijd terugkomen. Mostart gaf Frans en Duits, vakken die werden onderwezen in de zevende klas van het lager onderwijs. Hij gaf bovendien muziekonderricht, begaafde leerlingen onderwees hij de kunst van het vioolspel. Mostart was componist en zanger bij Venlona.
Naar verluidt zou hij in het harnas zijn gestorven. In 1912, aan een hartstilstand bij het invullen van rapporten. Het geschiedde korte tijd voor zijn pensionering. De uitvaart van het schoolhoofd was een gebeurtenis van formaat in Venlo. Het openbare leven lag goeddeels stil. Vrienden en oud-leerlingen besloten die dag een comité te vormen met als doel ‘een waardig grafmonument te stichten’. Enkele maanden later kon het worden overgedragen aan de familie Mostart. We vinden het terug in het oudste deel van de begraafplaats aan de rand van vak H.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten