donderdag 6 juni 2024

De Halte XXL van woensdag 5 juni - De Geriffermeerde Plaats

- door Sef Derkx -

Vandaag staat een bezoek aan Belfeld op het programma. Tevoren gaan we echter langs bij Sjak Draak, medewerker collecties van het Limburgs Museum. Hij stuurde een foto van een recente verwerving: een schilderijtje van Fons Verstraeten. 

De Geriffermeerde Plaats, Fons Verstraeten, z.j.  (collectie Limburgs Museum)

Een steegje in het Venlo van vroeger volgens de verkoper. De precieze locatie was onbekend. Bij dit soort puzzels is er één man die we altijd consulteren. Wanneer beeld-researcher Piet Braem het niet weet, houdt het op. Hij heeft een verzameling van duizenden digitale foto’s van Venlo. We kregen snel antwoord, waarvoor dank. Het is met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de Geriffermeerde Plaats, een verdwenen steegje aan de Gasthuisstraat bij de Joriskerk. 









Gasthuisstraat en Geriffermeerde Plaats (collectie Gemeentearchief Venlo en particuliere collecties

Op de plek is heden ten dage het terras van café De Locomotief en een fietsenstalling. Op het schilderijtje is de westgevel van de Joriskerk te zien. De huizen herkennen we van de weinige foto’s die van dit slop bewaard zijn gebleven. Fons Verstraeten heeft gegoocheld met het perspectief, zodat hij op de achtergrond het uivormige koepeltje van een van de torens van het stadhuis kreeg.

Fons Verstraeten , (van website galerie Kocken, Kevelaer)

Fons Verstraeten (1922-2017) woonde in de Tweede Wereldoorlog aan de Hertog Reinoudsingel. Van 30 januari 1943 tot en met 1 mei 1945 hield hij dagboeken bij. Zijn memoires verluchtte Verstraeten met tekeningen. De dagboeken zijn kleine kunstwerkjes. 




Tekeningen uit de dagboeken van Fons Verstraeten (collectie Gemeentearchief Venlo)

In december 1944 vertoeft het gezin voornamelijk in de kelder. Verstraeten probeert er het beste van te maken en luistert stiekem naar de radio. Kerstmis nadert, het vriest dat het kraakt en er wordt voortdurend geschoten. Op Tweede Kerstdag is het rustig en wordt geschaatst op de vijver bij de Panhuismolen. Twee dagen later noteert hijt: “Mist. IJzel. De kelder is ons huis geworden, als we boven komen om te eten en we zien de koude, vol meubelen staande kamers, de kapotte vensters, in een woord: de rommel, dan kunnen we ons niet indenken, dat het daar eens zo gezellig was, dat we daar bijeen zaten met Kerstmis en Nieuwjaar rondom de haard… en nú! We kennen alleen nog maar de woorden: kelder... evacuatie... razzia... moffen... granaten... bommen... vliegtuigen en... slecht eten!” Op Nieuwjaarsdag 1945 wordt de sacristie van de nabijgelegen Familiekerk door granaatvuur geraakt. Er is nauwelijks te eten en men vertelt dat jonge kinderen aan ondervoeding zijn gestorven: “Zo gaat het maar door, wanneer zullen zij ons komen verlossen?” Het zou nog twee lange, lange maanden duren voor de dag van de bevrijding van Venlo aanbrak.

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten