Paper Hills uit Sint-Geertruid is een aanbieder op Marktplaats van historische foto’s en prentbriefkaarten. De sympathieke man erachter is Sander Custers. Hij tipt mij als hij iets van Venlo plaatst. Afgelopen zomer was dat meermalen per week. Magnifiek was het woord dat mij te binnenschoot bij het zien van de tot dan onbekende foto van de Leutherweg.
- door Sef Derkx -
De weg is niet geasfalteerd, de huisjes links hebben er nog lang gestaan. Ik herinner ze me nog uit de jaren vijftig. Rechts zien we een opvallend kerkje. De gelovigen in het buitengebied aan de oostkant van Venlo behoorden tot de Sint-Martinusparochie. Als het zonnetje scheen, wilde men op zon- en feestdagen best naar de kerk in de binnenstad lopen en weer terug, maar het misbezoek daalde drastisch bij slecht weer. Geen wonder, het is van hieruit een eind naar de binnenstad.
Hulpkerk Onze Lieve Vrouw van Lourdes (met dank aan Sander Custers)
Reden voor deken Math. Bauduin om in actie te komen. Wanneer de mensen niet naar de kerk komen moet je de kerk naar de mensen brengen, was daarbij zijn uitgangspunt. De geestelijkheid ging op huisbezoek bij gefortuneerde gelovigen en zamelde geld in voor de bouw van een hulpkerk met plaats voor zo’n 250 mensen. Wellicht zal de gulle gevers een prettig plekje in het hiernamaals in het vooruitzicht gesteld zijn. De kapel was toegewijd aan Onze Lieve Vrouw van Lourdes. Binnen konden gelovigen een kaarsje aansteken bij een nabootsing van de grot, waar Maria aan Bernadette zou zijn verschenen.
Op woensdag 15 februari 1911 werd het bedehuis ingezegend. De eerste mis werd opgedragen door pater Paulinus Hase, een franciscaan. De aanwezige journalist van de Nieuwe Venlosche Courant plaatste wat licht kritische opmerkingen. Hij vond het gebouwtje weliswaar charmant, Zwitsers en knus, maar ‘van buiten te veel montagnard’. Montagnard is Frans voor bergbewoner. De preek van de deken kon hij slechts gedeeltelijk volgen vanwege plaatsgebrek. Waarschijnlijk heeft hij buiten aan de deur gestaan. Het was hartje winter en de temperatuur was net boven het vriespunt.
Gelovigen uit de buurt en de binnenstad droegen het nieuwe kerkje een warm hart toe. Er is een lange lijst van schenkingen overgeleverd, variërend van een Mariabeeld uit de beeldenfabriek van Linssen en liturgisch vaatwerk, tot een kerkorgeltje en een torenklokje dat gegoten was door de firma Petit en Fritzen in Aarle Rixel. De knecht van retraitehuis Manresa werd koster en overbuurvrouw De Bruijn zorgde in de winter dat de kachel brandde. Maar er waren ook wanklanken. Kinderen uit de buurt hadden de kapel tot speeldomein gekozen, ze speelden er verstoppertje. Noodgedwongen ging het bedehuis op werkdagen op slot. Op zondagen hield een politieagent toezicht dat er geen kattenkwaad werd uitgehaald.
Copacabana (met dank aan Piet Braem)
De franciscanen verzorgden de missen. In 1921 namen de religieuzen een klooster in gebruik aan de Maagdenberg. Ernaast verrees in hetzelfde jaar de Sint-Josephkerk. Het kerkje boven op de berg kreeg in de jaren die volgden steeds nieuwe bestemmingen, zoals bibliotheek en schoollokaal. In de oorlog functioneerde het als magazijn en paardenstal. Na de bevrijding, in de kinderrijke periode van de babyboomers, werd de Sint-Josephkerk te klein voor de groeiende schare gelovigen. Vandaar dat men in 1948 het hulpkerkje weer in gebruik nam. Er tegenaan werd een parochiehuis gebouwd. Een deel van het kerkje is daarbij behouden gebleven. Vanaf de Johannes Boscostraat is het te zien.
Het parochiehuis is bij velen nog bekend als Zaal Copacabana. Voorwaar een exotische naam voor de Leutherweg. De instuif had er in de jaren vijftig en zestig zijn thuishonk. De vereniging van en voor jongvolwassenen organiseerde uiteenlopende activiteiten. De matinees en dansavonden werden het drukst bezocht. Begrijpelijk, het waren dé gelegenheden voor tieners om amoureuze contacten te leggen. In de tweede helft van de jaren zestig organiseerde de instuif beat-avonden, waar muziekgroepen uit Venlo en omgeving optraden. Waarom men ooit bij de zoektocht naar een naam uitgekomen is bij het beroemdste strand van Rio de Janeiro, blijft een raadsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten