De bijzondere voetbalcarrière van Willy Erkens en zijn cold case (2)

 - door Gerrit van der Vorst -

De zo veelbelovende voetbalcarrière van Willy Erkens (21) leek al weer ten einde, maar niets was minder waar. Er was toch nog interesse. In de zomer van 1957 kwam vertegenwoordiger Jac Gubbels op bezoek in de zaak. Willy Erkens had in het Limburgs elftal gespeeld met Jacs broer, VVV’er Piet Gubbels. 

Stopperspil of rechtsback Piet Gubbels was een van de VVV-spelers met Tegelse roots.

Via Jac Gubbels werd VVV getipt. De slagvaardige Venlonaren kochten het voormalige supertalent voor 7.500 gulden. Financieel gezien geen grote gok, maar niet zo’n logische. De selectie van VVV stond namelijk al bol van de aanvallende spelers, met Aarnseth, De Bruin, Janse, Kogeldans, Lamberts, Seelen, Sleven, Spikofski, Snijders, Theuws, Wilkes en Zorgvliet. (En dat terwijl er in het komende seizoen maar één speler gewisseld mocht worden.) Het zou VVV-goals gaan regenen, dat stond wel vast.

Ludwig Zorgvliet (staand, 2^e van links) zou VVV 2 dat seizoen naar het kampioenschap schieten. Maar ondanks zijn fenomenale techniek en gave pass kwam de schotvaardige Surinamer tekort voor VVV 1: in twee VVV-seizoenen bleef het bij 11 basisplaatsen en 2 doelpunten. Op de foto van Wikipedia het VVV-elftal voor de uitwedstrijd tegen DWS/A (0-0).

De moordende concurrentie in de VVV-aanval ten spijt, maakte Willy Erkens – die in het seizoen 1956/1957 geen wedstrijdminuut had gemaakt – in de eerste competitiewedstrijd deel uit van de voorhoede Sleven-Spikofski-Aarnseth-Wilkes-Erkens. Door zijn techniek, spelinzicht, schot, inzet en stevige spel wist Erkens zich voorlopig in de basis te handhaven.

Van de Noorse tandarts-in-opleiding Sveining Aarnseth verwachtte men veel als midvoor, maar het bleef in zijn geval bij 7 basisplaatsen en 2 doelpunten in twee VVV-seizoenen (foto Wikipedia).

De verwachte regen aan goals bleef echter uit en het kritische Noord-Limburgse voetbalpubliek begon al gauw te naölen. Daar was het VVV-bestuur gevoelig voor. Volgens het Dagblad voor Noord-Limburg mocht het publiek het elftal samenstellen.

Medio september 1957 zou het VVV-bestuur besloten hebben om het publiek via strooibiljetten om suggesties te vragen voor de juiste opstelling (www.delpher.nl, Dagblad voor Noord-Limburg van 13 september 1957)..

Een verlate 1 april-grap? (Doel)punten bleven uit. Dat lag niet aan Willy Erkens. Op zondag 22 september, scoorde hij in de thuiswedstrijd tegen PSV (4-1) de eerste twee VVV-goals. De 1-0 was onvergetelijk. Op de rand van het strafschopgebied, met de rug naar het PSV-doel, trok Erkens een hoge pass van Spikofski hard langs de vergeefs uitvallende PSV-doelman Pim Bekkering.

Karl-Heinz Spikofski was in 1957 de tweede topaankoop van VVV. Op de foto kijkt hij toe hoe Herman Teeuwen tegen GVAV scoort. Wat verder weg staat Willy Erkens.

Het publiek in De Kraal was door het dolle heen na deze Fallrückzieher van Erkens. Ook de toch aardig door de wol geverfde Faas Wilkes was enthousiast: ‘Man, als je dat in Italië of Spanje had gedaan!’ De pers kwam superlatieven te kort: ‘magnifiek’, ‘zeldzaam’, ‘spectaculair’, ‘fantastisch’, ‘een juweel’ enzovoorts.

Faas Wilkes in actie voor VVV, een van de grootste spelers die ooit in Venlo hebben rondgelopen.

Het lukte VVV-trainer Willy Kment maar niet om een uitgebalanceerd elftal het veld in te sturen. Kment bleef morrelen aan de opstelling en gebruikte al in de eerste helft van het seizoen 11 van de 13 aanvallers in zijn selectie. Zonder resultaat. De punten bleven uit.

Op 20 oktober 1957 stond VVV er beroerd voor op de ranglijst van de eredivisie.

Eerst verloor Willy Erkens bij dat eindeloze geschuif met spelers zijn linksbinnenplaats. Hij speelde regelmatig linksbuiten en soms linkshalf. Zelfs een enkele keer rechtshalf, waarna de sportpers hem unaniem roemde – ‘voortreffelijk’, ‘dé man van VVV’, ‘ontdekking van de dag’, ‘overtrof Klaassens’ – maar ja, dat was de vaste positie van VVV-aanvoerder Gijs Nass.

Ten einde raad zette VVV rechtsback Herman Teeuwen op de midvoorplaats, en dat bleek een gouden zet, waarvan spelers als Faas Wilkes en Karl-Heinz Spikofski profiteerden. Op de foto belaagt de stormram op 22 december 1957 de Sparta-verdediging. Links Spikofski.

Als slachtoffer van zijn multi-inzetbaarheid belandde Willy Erkens vanaf zeker moment ook vaker op de reservebank. Een tijdelijke terugval? Zou niet zo vreemd zijn, gelet op zijn voorgeschiedenis. In totaal kwam hij dat eerste seizoen bij VVV tot 22 competitiewedstrijden, waarin hij 6 keer scoorde.

Een opgetogen Faas Wilkes tilt Willy Erkens van de grasmat, nadat die op 12 januari 1958 tijdens VVV-ADO de 2-0 heeft gescoord uit een sublieme pass van Wilkes. Karl-Heinz Spikofski is ook enthousiast.

Wordt vervolgd.

Reageren? Stuur Gerrit van der Vorst een e-mail: gp.vandervorst@xs4all.nl.