- door Sef Derkx -
De dag begon met een krantenartikel, waarin het Rode Kruis zijn zorgen uitspreekt. De organisatie schat het aantal mensen in Nederland in voedselnood op 400.000 en probeert de nood deels te lenigen met voedselpakketten en winkelbonnen.
We lopen van de bushalte bij De Berckt naar De Elze in Hout-Blerick. De Baarlosestraat ligt ogenschijnlijk aan de goede kant van de inkomenskloof. De piekfijn verzorgde huizen blinken in de voorjaarszon. Vrijstaande welvaart veelal. Het knusse eetcafé De Elze is een geheimtip. Voor hoe lang nog? Bekenden hebben het er steeds vaker over. Het ligt buitenaf, maar het is er prima toeven. Vooral de culinaire thema-avonden worden geroemd. We zijn om een andere reden ernaar onderweg. Illustrator Leon Peeters heeft in het paviljoen achter het café een wandschildering vervaardigd. Met het Hout-Blericks dorpsschoon en de brouwnijverheid tot onderwerp.
We zijn te vroeg, eigenaar Sjors Huys is nog onderweg. We kijken rond. In een hoekje brandt bij zijn foto een gedachteniskaarsje voor Giel Huys. De broer van de eigenaar is bij een ongeluk om het leven gekomen. Een altijddurend verdriet, een gemis zonder einde. Er hangt een koksbuis in miniuitvoering. Op het borstzakje is de naam Sef geborduurd. De jongste telg heeft die mooie Limburgse voornaam.
De Elzenberg aan de weg tussen Blerick en Baarlo staat op de Tranchotkaart uit het begin van de negentiende eeuw. Het toponiem zal ongetwijfeld op dat moment al enkele generaties in gebruik zijn geweest.
De ‘berg’ was in feite een hoog opgestoven zandduin. Het logo van De Elze vermeldt het jaartal 1830. Hoeveel dorstigen zullen in de loop van de bijna tweehonderd jaar hun benen gestrekt hebben onder een cafétafeltje? Vol verlangen gekeken hebben naar het glas bier, dat voor ze neergezet werd? Op de Beeldbank van het Gemeentearchief komen we een prentbriefkaart tegen uit de jaren zestig. Voordat de familie Huys het etablissement overnam, zat er een Poolse exploitant in. De naam die destijds op de gevel prijkte was Diablice, de Duivel.
Wandschildering Leon Peeters (foto's Sef Derkx)
We lopen achterom om de schepping van Leon Peeters te zien. Drie weken werk is het geweest. Het resultaat? Een plaatje. Hout-Blerickse harten gaan ongetwijfeld sneller kloppen bij het zien van de Sint-Josephkerk en de Watermeule. Tot de Tweede Wereldoorlog was het een olie- en graanmolen. Lang diende het als restaurant, tot de huidige bewoners het pand in 1998 kochten. Onlangs was het karakteristieke pand onderwerp in het veelbekeken tv-programma BinnensteBuiten, klik hier: De oude watermolen bij Venlo is een uniek woonhuis | BinnensteBuiten (kro-ncrv.nl). Het pand komt in de toekomst buitendijks te liggen, zodat de Maas meer ruimte krijgt bij hoogwater. Voor de huidige eigenaar reden om er te vertrekken.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten