-door Sef Derkx -
Het zal bekend voorkomen. Je hebt een liedje in het hoofd, dat van geen wijken wil. Het blijft maar doordreunen: In Spanje schijnt altijd de zon. Gezongen door clown Bassie en acrobaat Adriaan, een duo welbekend van de tv. De weersgesteldheid is anders vandaag in Blerick. Geen zon, integendeel. Uit een dik wolkendek miezert het als we uitstappen bij de halte Hubertusplein. We klagen niet. In Spanje zouden ze uit dankbaarheid op hun knieën vallen, wanneer het miezerde. Door de meerjarige droogte zijn er stuwmeren drooggevallen.
We
lopen eerst naar de Sint-Hubertuskerk. Vanuit de bus hadden we gezien, dat een
zijingang geopend was. De openstaande deur blijkt toegang te geven tot een
kapel, waar achter plexiglas een beeld staat van Maria met kind. Qua stijl uit
de jaren vijftig van de vorige eeuw. Ervoor is een plankje met plastic bloemen
in vaasjes, plastic flesjes voor gezegend water, devotieprentjes, beeldjes en
een kerstgroepje. Een gleuf in een zijwand is bestemd om het kaarsengeld te ‘deponeren’.
Het loopt op van vijftig cent tot vijf euro. We kiezen voor een grote
noveenkaars uit de laatste prijscategorie. Het huidige duistere tijdsgewricht
kan wel wat licht gebruiken.
De
parochie van Sint-Hubertus is naoorlogs. Ze bestond aanvankelijk uit tachtig
gezinnen en de parochiegrenzen vielen samen met die van de nieuwe woonwijk
Hazenkamp. Aanvankelijk moest men het nog doen met een noodkerk, die in de
herinnering bewaard is gebleven als de Meelkerk. Een merkwaardige naam? Nee,
het bedehuis stond op de plek van de in 1944 verwoeste Sint-Antoniusmolen met
opslagplaatsen voor meel en graan. Architect Jacques Grubben had nieuwe loodsen
ontworpen, waarin eerst de noodkerk onderdak vond. De Meelkerk was in gebruik
van 1950 tot 1954.
De architect van de Sint-Hubertuskerk is Jan Ramaekers. De jonge parochie beschikte nauwelijks over middelen. De architect kreeg opdracht om te gaan kijken in de resten van de kerk van Hout-Blerick om te zien of daar nog bouwmateriaal tussen het puin zat voor hergebruik. Slechts twee wijwaterbakken bleken nog bruikbaar. De eerste steen werd gelegd in oktober 1953, ruim een jaar later volgde de inwijding door bisschop Lemmens. In 2018 is de kerk aan de eredienst onttrokken. We hebben nog meer op het programma staan. We komen voor de klok die onlangs op het plein is herplaatst. Ook willen we een café van vroeger zien met een uiterst raadselachtig naam. We hebben het ooit één maal bezocht, de Hoky Poky Bar. What’s in a name? (wordt vervolgd)..
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten