dinsdag 16 mei 2023

Twee stadsgedichten met als thema VVV

 - door Sef Derkx -

Afgelopen vrijdag stelde VVV deelname aan de nacompetitie zeker. Met 2-1 werd thuis gewonnen van De Graafschap. Het was op snippenäörtje, in de 93ste minuut, dat de winnende goal werd gemaakt. Naar aanleiding ervan schreef ik het 'heldenepos met een knipoog 't Joeksmobiel. 


De Aanraakbare Held van de Kraal die ten tonele wordt gevoerd, is de legendarische Herman Teeuwen. Zijn urn met as is bijgezet onder het gras in De Koel. Met dochter Annemie de Bruijn-Teeuwen liepen we een tijd geleden naar de bijzondere plek in het VVV-stadion (camera Tom Ketelings voor Beeldwerk): 


Nu het gedicht.



‘t Joeksmobiel

De rode draad is geel-zwart. Op wedstrijddagen

zelfs de kleur van het bloed. Geel-zwart. Godsonmogelijk

om deze club niet in je armen te sluiten. Niet in je hart.

 

Slechts een letter. Driemaal. De wijsvinger en middelvinger

gespreid en opgestoken. De andere vingers gebogen tot

een Vuist.

 

De V van Victorie

van Verbinding

van borst Vooruit           

van Vriendschap

van Vreugde en Verdriet

van Verhalen en Verleden

in Venlo de V van Voetbal

van VVV

 

Het gejuich en genäöl. De yell scheive drèk,

voorafgegaan door een aanzwellend ooh.

Een supporter die laege friettäöt roept.

De samenzang Ave Ave Ave VVV,

mantra die tot de voetbalhemel reikt.

 

De voetbalhemel met onze

aanraakbare helden van De Kraal.

Herman van d’n Mins Teeuwen,  

schoenmaat 56. Waar hij gespeeld had,

kon nooit meer een paard grazen.

Zijn urn bijgezet onder het gras

van De Koel. Veur ieuwig in de basis.

 

Een geliefde kan vaarwel zeggen.

Koffers pakken. Van een baan of huis

kun je veranderen. Spruitjes eerst niet lusten

en later wel. Maar een leven lang is er  

de verbondenheid met deze club.

 

Vaak dronken we het gal van

de gifbeker. Tot op de bodem.

Nu proeven we druppels zoet uit

de overwinningsbeker.

 

Als een wonder, de nacompetitie.

& Straks, straks.

 

De Koel kolkt over van geluk.

Supportersgeluk dat de berg

af klatert, gevolgd door ’t Joeksmobiel.

Venlo dat Viert alsof het Vastelaovend is. 

 

VVV zien we allemaol.

 


De Trap in De Koel is inspirerend. Vlak voor de wedstrijd zie ik kinderen naar boven kijken. Over de trap richting deuren van de kleedkamers.



Trap Aller Trappen

 

De Trap Aller Trappen

Is er altijd geweest

Vanaf dag één

 

God schiep de wereld

En de vrouw

Voetbal in Venlo

De Trap Aller Trappen

In De Koel

 

Negenenveertig

Ongenaakbare treden

Van beton en trottoirbanden

 

In den beginne

Steil naar beneden

Zonder leuningen

Vaak nog steiler

Na het laatste fluitsignaal

 

De cols in Alpen of Pyreneeën

De Muur van Geraardsbergen

Of die van Hoei

Zijn molshopen

Geen helling kent

Een stijgingspercentage

Van achtentwintig procent

 

Nergens, nergens op de wereld

Klinkt het getik van

Noppen onder voetbalschoenen

Zo hartverscheurend mooi

Als hier

 

Hier op

De Trap Aller Trappen

In stadion De Koel


Geen opmerkingen:

Een reactie posten