- door Sjra Clerkx/ foto's collectie Gemeentearchief Venlo -
Tien jaar voordat de Duitsers Nederland binnentrokken, besloot de gemeente Venlo om schuilkelders te bouwen.
Deze schuilkelders dienden als een veilige haven voor de inwoners in tijden van oorlog en gevaar.
In de jaren van de Tweede Wereldoorlog vonden honderden mensen ondergronds onderdak, waar zij de verschrikkingen van het bombardement en de dagelijkse dreiging van oorlog meemaakten.
In die onzekere tijden beleefden de burgers van Venlo momenten van doodsangst die ze nooit zouden vergeten.
Een van de opvallendste aspecten van deze schuilkelders is de locatie. De schuilkelder in het droogdal langs de Leutherweg, die verborgen ligt onder een laag aarde, is een van de vier kelders die de gemeente had laten bouwen.
Binnenin vinden we een lange gang met tegen de zijwanden banken, waar de bewoners tijdens bombardementen konden plaatsnemen.
Zo diende deze bunker bijvoorbeeld als bescherming tijdens de bombardementen die gericht waren op Fliegerhorst Venlo in de oorlogsjaren.
De ervaringen van de Venlose burgers in deze 'keldertijd' zijn niet alleen een verhaal van angst, maar ook van samenhorigheid en overlevingsdrang.
Het boek 'Oorlogskelders' van Jacques Peeters en Willem Kurstjens legt deze ervaringen vast en biedt een inzichtelijke blik op het leven in schuilkelders.
Tegenwoordig staat de schuilkelder op de nominatie om gemeentelijk monument te worden.
Dit zou niet alleen een eerbetoon zijn aan de verhalen van de mensen die daar schuilden, maar ook een belangrijke herinnering aan het leed van de Tweede Wereldoorlog en de veerkracht van de Venlose gemeenschap.
Reageren? Stuur Sjra Clerkx een e-mail: sjraclerkx@kpnmail.nl
Mooi om stil te staan bij de Venlose schuilkelders, maar ik wil 2 kanttekeningen plaatsen:
BeantwoordenVerwijderenDe gemeente Venlo heeft pas in juli 1939 - niet 10 jaar voor de Duitsers ons land binnen vielen - besloten tot een krediet van bijna 50.000 gulden voor de bouw van openbare schuilkelders. Het wel de bedoeling om hiervan 4 schuilkelders te bouwen, maar wegens kostenoverschrijding bij de eerste schuilkelder, werden er maar 3 gerealiseerd. De schuilkelder aan de Rummerkampstraat werd zelfs maar de helft zo lang als gepland.
Verder zijn de foto's van de lange gang met banken NIET in de schuilkelder bij de Loyolastraat gemaakt zoals de tekst suggereert, maar in de schuilkelder aan de Rummerkampstraat. Ik ben in alle 3 de schuilkelders geweest en weet wat er nog te zien was van de oude inventaris.
Naast deze 3 betonnen schuilkelders zijn van gemeentewege ook nog openbare schuilplaatsen in bestaande keldercomplexen ingericht. De aanpassingen bestonden meestal uit het plaatsen van gasdichte deuren, het maken van extra nooduitgangen en aanbrengen van noodverlichting.
Met vriendelijke groet, Marcel Hogenhuis / Venlo