- door Sef Derkx -
Vandaag
wandelen we over een bospad met een wat mysterieuze naam. 't Heksepaedje loopt
van de Stalbergweg omhoog naar de Casinoweg. Nu is het vooral een wandelpad met
een schitterend uitzicht op een vijver. Ooit zwoegden hier fietsers moeizaam
naar boven. Vaak waren het gehaaste leerlingen van het Marianum. 't
Heksepaedje was een zogenaamd olifantenpad.
Een kortere weg, in dit geval naar school. Je moest echter wel over een goede
conditie beschikken om fietsend boven te komen. De helling was zo steil dat je
meestal na de tweede draai af moest stappen.
We
zijn uitgestapt bij de bushalte Karel van Egmondstraat en lopen terug naar de
Stalbergweg. Na café ‘t Gildehoes en het huis ernaast volgt een groenstrook. Bijna
op het einde ervan is de toegang tot t Heksepaédje. Een naam als uit een
sprookje, maar wat is het verhaal erachter? Huisden aan Stalberg ooit heksen? Heeft
het wellicht iets van doen met de nabijgelegen Galgenberg?
Hoogstwaarschijnlijk
niet. In tegenstelling tot Roermond en zijn heksenwaan zijn uit Venlo
nauwelijks heksenprocessen bekend. In 1614 ging het gerucht dat ene Berbken
Vreesen van de Heilige Geeststraat een heks zou zijn. Ze werd gearresteerd en
vastgezet. Haar man Henrick van Nieuwkercken eiste haar vrijlating. Ze zou door
buurtgenoten onterecht zijn beschuldigd. De schepenbank vroeg om nieuwe
bewijzen en getuigen. Niemand kwam opdagen om haar te beschuldigen. Berbken
Vresen werd op onzachtzinnige wijze ondervraagd, maar bleef ontkennen. Ze moest
worden vrijgelaten. De voorzitter van de schepenbank, de scholtis, draaide persoonlijk
op voor de kosten van het proces en de gevangenhouding. Die bedroegen honderd
en twintig gulden, destijds een grote som geld. Hierbij waren ook de uitgaven inbegrepen
voor de kaarsen waarmee de cel was verlicht, het geld uitgegeven aan de
maaltijden van Berbken en aan het loon van de gerichtsbode en de bewakers.
Terug
bij het 't Heksepaedje. De sprookjesachtige naam is vermoedelijk ontsproten aan
de fantasie van kinderen. Het bospaadje is bij oudere buurtbewoners namelijk bekend
als Heckerpaedje of Heckerspadje. Waar nu de groene wijk Aan de Bronnen is, was tot 1959 de
afgraving van de firma Hecker. Er werd zand en grind gewonnen. Vooral in de
periode van de wederopbouw na de Tweede Wereldoorlog was de behoefte eraan
groot. Navraag leert ons dat het paadje ook het Gubbelspaedje of het
Paerdepaedje werd genoemd. Een officiële naam heeft het echter niet. Vandaar
dat wij met Halloween in aantocht de voorkeur geven aan 't Heksepaedje.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten