- door Pieter Duijf -
Al dertig jaar kunnen we heerlijk oosters culinair genieten in restaurant De Chinese Muur van de familie Au aan de Rijksweg. De eetgelegenheid staat bekend als een van de beste in zijn soort in Noord-Limburg.
Op bovenstaande foto van de grensbewakers met op de achtergrond de houten barak, gemaakt op 16 november 1916, zien we Thei Coppes (Smid Thei en overgrootvader van Peter Bouten) links van het smalle wachthuisje. Het meisje met bordje op haar schoot is Jet Coppes. Wies Coppes (van Smid Thei en oma van Peter) is het kleine meisje op schoot van Marie Mulders uit Lomm. Ze was van beroep naaister. Mooi is de motor van de trotse ordonnans-soldaat. De in Velden gelegerde militairen vermaakten zich in die dagen uitstekend met de plaatselijke bevolking.
Het ruim een eeuw oude pand kent een
rijke historie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog stond op de plek links naast
Café Coppes (nu Het Wapen van Velden) een houten barak, waarin soldaten waren
ondergebracht. De gestationeerde militairen waren verantwoordelijk voor de
grensbewaking. De demarcatielijn tussen Duitsland en Nederland lag een
kilometer of vijf ver verwijderd van de kleine van planken gebouwde ‘kazerne’.
Het gebruikte bouwmateriaal verklaart meteen de latere naam ‘De Blokhut’. De
geüniformeerde jongens leidden een rustig, zeg maar vadsig bestaan aan de rand
van het dorp met een kroeg als beste buurman.
Nadat de
onooglijke keet aan het einde van de oorlog was afgebroken, bouwde aannemer
Piet Janssen op dezelfde locatie een café met zaal. Hij noemde de
horecagelegenheid aanvankelijk heel gewoontjes ‘Zaal Janssen’. Het werd in de
loop van de tijd een waarachtig gemeenschapslokaal, waar onder andere
toneelavonden en filmvoorstellingen werden gehouden. Men kon er danslessen
volgen, de fanfare repeteerde en concerteerde er en later zong ook de gemengde
zangvereniging Animo er voor publiek. En met kermissen en andere dorpse feesten
is het een kolkend en kloppend brandpunt van vertier.
Advertentie Nieuwe Venloosche Courant, 12 september 1941
De naam ‘De
Blokhut’, de letters waren gemaakt van berkenhouten stammen en takken, prijkten
voor het eerst op de voorgevel in 1941 ter gelegenheid van de heropening en
bedacht door Jo, de dochter van Piet Janssen, en haar man Herm (Hem) Kessels.
Zij zijn de tweede generatie uitbaters. Herm (Hem) is overigens nog lange tijd
vertegenwoordiger bij de Venlose Mercuriusgarage aan de Straelseweg. In die
hoedanigheid probeert hij het bekende Franse automobielmerk Renault aan de man
te brengen.
Misschien was
het voeren van de naam ‘De Blokhut’ wel een stille daad van verzet tegen de
nazi-bezetting toentertijd, want in de houten barak bivakkeerden gedurende de
Eerste Wereldoorlog Nederlandse soldaten die de scheidslijn tussen beide landen
moesten bewaken.
Overijssels Dagblad, 11 juli 1955
In 1950 worden
de heren Wessels en Schatorje uit Venlo de nieuwbakken exploitanten totdat 10
jaar later Bert en Nell Jongeneelen-Willard hun oog laten vallen op de in het
oog springende uitspanning. Zij kopen het pand en worden de nieuwe eigenaren.
Zij strijken met hun dochtertje Lieke vanuit Het Gooi neer in Velden. De andere
kinderen worden allemaal geboren in Velden. Ook Opa Jongeneelen verhuist mee
naar Limburg. Opa blijkt een fervent koorzanger en wordt lid van Animo en De
Mestreechter Staar. Naar Maastricht krijgt hij steeds een lift van Jan Verberne
uit Venlo. Jan Verberne is zowel dirigent van Animo als van De Mestreechter
Staar. Tot dan toe werkte Bert Jongeneelen als kok in een Hilversums restaurant.
Op de foto hierboven zien een jonge Bert ‘van de Blokhut’ als restaurantkok in Het Gooi (met dank aan Jurgen Jongeneelen).
In de latere jaren runt zoon Marc op de zaalbühne de bij de jeugd populaire Dino’s Corner. Nadat zijn ouders ‘De Blokhut’ begin jaren negentig van de hand hebben gedaan opent Marc in Venlo samen met zijn broer Jurgen in de Steenstraat het populaire eetcafé Meneer van Puffelen. Beide broers wonen tegenwoordig in dezelfde straat in het Maasveld in Tegelen en zijn beiden werkzaam in de logistiek. Enkele jaren geleden interviewde De Kapper Marc en Jurgen.
Prentbriefkaart Blokhut, jaren zestig
Mooie herinneringen koestert Marc nog aan zijn jeugd in Velden. “De zaal was ons overdekt speelterrein. De leden van de fanfare en Animo dronken er na hun repetities hun pilsje in het café. Vogelvereniging Avifauna hield in de zaal geregeld een vogeltentoonstelling. Ik heb nog eens met een tombola een kanarie gewonnen. Als er iets groots werd gehouden, dan moesten het café en de zaal helemaal worden leeggeruimd. Alles werd opgeslagen in de huifwagen van Karel Fleuren. De tapijttegels die in het café lagen, werden dan genummerd zodat ze daarna weer op de juiste plek kwamen te liggen. Op kermisdagen strooide pap op de Markt penningen voor de ‘boetsauto’s’ in het rond. Het was hard werken voor mijn ouders. Ze gooiden de zaak ’s morgens vroeg open en sloten dan pas ’s avonds laat of in het begin van de nacht. We waren een geliefde pleisterplaats voor busgezelschappen. Zo hadden we afspraken met de OAD (Overijsselsche Autobusdiensten, pd). Onderweg naar Zuid-Limburg deed de bus ons ’s ochtends aan voor koffie met vlaai, terwijl op de terugweg bij ons werd gedineerd.
Limburgs Dagblad, 1 juni 1977
Soms was er een stoel vrij in de bus en mocht ik gratis mee naar Valkenburg of zelfs een enkele keer helemaal naar Luxemburg. Mijn vader gaf de chauffeur dan wat geld mee voor onderweg. Als Pap een hele dag boven het fornuis had gehangen of een drukke kermisdag achter de rug had gehad, dan zocht hij weleens ‘s nachts verkoeling in het zwembad in de tuin. Och, ik heb alleen maar mooie herinneringen aan onze tijd in Velden. Ik sliep in de kamer boven de ingang van het café, dus ik kreeg veel mee, dus ook de remmende en optrekkende vrachtauto’s voor de deur…”
Reageren? Stuur Pieter Duijf een e-mail: piedu12@yahoo.com.
