- door Sef Derkx -
Hoelang geleden is het dat ik in de Familiekerk ben
geweest? Twintig jaar? Terwijl het toch de kerk is van mijn eerste communie,
vormsel en de plechtige hernieuwing der doopbeloften. De herinneringen eraan
zijn vervaagd. Het luiden van de klokken van de Familiekerk en het slaan op het
hele en halve uur zijn ons echter dierbaar. Dit geldt overigens niet voor
iedereen. Buurtbewoners beklaagden zich erover. Met als resultaat, dat na tien
uur ’s avonds de klokken zwijgen. Het zij zo.
We waren uitgestapt bij de bushalte aan de Karel van
Egmondstraat. Vandaaruit is het slechts enkele minuten lopen naar huis. Maar
wat bleek? De deuren van de Familiekerk stonden open. Normaal zijn ze buiten de
diensten altijd gesloten. Een kans om de kerk te bezoeken, een kans die we niet
lieten schieten. De Familiekerk, met het brede en hoge middenschip en de
smalle en lage zijbeuken, zag er nog hetzelfde uit als begin jaren zestig. Alleen
het altaar lijkt iets meer naar voren geplaatst te zijn. Het is een kerk zonder
al te veel tierlantijnen. Er is vooral baksteen toegepast in combinatie met
natuursteen. Het middenschip heeft een plafond met grote houten spanten die
rusten op consoles in de zijwanden. Solide, een beetje stoer zelfs.
Op Goede Vrijdag gingen we met de school naar de kerk om
biddend langs de kruiswegstaties van kunstenaar Han Bijvoet te lopen. Vorig
jaar was er een reportage bij Omroep Venlo over die traditie. Er komt heden ten
dage slechts een handjevol gelovigen voor naar de Familiekerk. Vanwege dit
teruglopend aantal kerkgangers en de kosten voor verwarming is de veel kleinere
doopkapel nu dagkapel.
aAlexander Kropholler is de architect van de
Familiekerk, die in 1939 werd gebouwd. Hij werkte samen met de lokale architect
Frans Stoks. Kropholler begon zijn carrière als meester-timmerman. Als
architect was hij autodidact. In 1908 bekerde hij zich tot het katholicisme en
vanaf dat jaar begon hij zich te interesseren in de bouw van kerken. Hij was
een voorvechter van traditionele bouwwijzen. Dat komt tot uitdrukking in het
schoonmetselwerk van de Familiekerk. Zijn hang naar traditie en zijn afkeer van
vernieuwing brachten hem in de jaren dertig in fascistisch vaarwater. Hij werd
lid van Zwart Front, een partij georiënteerd op Mussolini’s Italië. In de
Tweede Wereldoorlog werkte Kropholler door en publiceerde hij in door de
bezetter gecontroleerde tijdschriften. Na de bevrijding verloor hij veel
aanzien en in het verlengde ervan opdrachten.
Reageren? Stuur Sef Derkx een email: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten