- door Sef Derkx -
Vandaag wandelden we in bijzondere voetsporen. Ze werden op een warme augustusdag in 1792 nagelaten door delegaties uit Tegelen en Venlo. Doel van de tocht destijds was om voor eens en altijd de grens tussen beide plaatsen vast te leggen. Daarover verschilden de buren fundamenteel van mening. In het gemeentearchief is een dossier bewaard gebleven over dit conflict. De bijbehorende kaart, getekend door beëdigd landmeter J.E. Ewalds, is een waar pronkstuk. We zijn van de monding van de Wylderbeek naar de plek gelopen waar ooit de Wylrehof heeft gestaan. In 1927 werd de boerderij door brand verwoest. Momenteel is hier het clubgebouw van De Meulewiekers.
Wylrehof vóór en na de brand (collectie Gemeentearchief Venlo)
Omdat we niet op één dag het complete tracé van 1792 willen lopen, besluiten we de bus te nemen bij de halte Hagerhofweg. Hebben we als kringloop-aficionado’s meteen een aanleiding om bij Het Goed rond te kijken.
Is het toeval of de Voorzienigheid? Zeg het maar. In de afdeling muziek en beeld vinden we een zeldzame EP uit de schatkamer van de Venlose vastelaovend op vinyl. Het 45 toerenplaatje kwam zo’n zestig jaar geleden op de markt. Niet onder de Jocusvlag, maar als uitgave van de Europese Fono Club met vestigingen in Amsterdam en Venlo. Blauwe Auge en Wao doon we det van, worden vertolkt door een heer die zich bedient van de schuilnaam ‘Maske’. Hannelore Roggeveen, die we beter kennen als Hannelore Winter, zingt Meuderke leef en Zo’n maedje. Het legendarische muziekensemble de Venlo Boys begeleidt de vocalisten. Het plaatje heeft een opvallend hoesje. In een tekening zijn de portretfotootjes van de artiesten gemonteerd. In onze collectie is al een exemplaar, maar dit is net iets gaver.
Achterzijde EP-hoesje (collectie Sef Derkx)
Kopen
dus en als we thuis zijn onmiddellijk draaien. De EP is niet in een studio
opgenomen. Het klinkt iel en blikkerig. Hannelore Winter heeft ons ooit verteld
dat het een registratie is van een optreden in de Citybar van Giel Aerts. Er is
weinig techniek aan te pas gekomen, maar dat is juist de charme natuurlijk.
Twee liedjes worden gezongen door ‘Maske’. Een toepasselijke artiestennaam voor
de vastelaovend, toch? Deze mystery guest is Willy Caron. De Venlose Caruso stond
in 1961 onder contract bij Philips. Als aanstormend talent nam hij voor het
Eindhovens label drie 45-toeren plaatjes op. Een met een koor en orkest onder
leiding van Jack Bulterman, de kundige musicus en arrangeur die we ook kennen
van de Jocusplaatjes uit de jaren zestig. Er was geen denken aan dat hij voor
een ander label mocht werken. Met ‘Maske’ omzeilde hij dit verbod.
A-kant single waarmee Willy Caron debuteerde (collectie Sef Derkx)
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten