- door Sef Derkx -
Opa Jos is een kringloopwinkel in Blerick. Uitnodigend, ruim opgezet en met een breed assortiment. In een zithoek kun je aan een tafel de aanwinsten bekijken. Met gratis koffie en thee.
We komen er graag, mede omdat op een steenworp afstand een bushalte is: De Sondert. De poëtische naam is een verwijzing naar een boerderij op de grens van Blerick en Grubbenvorst. In het dialect werd gesproken over De Zongert. Op een topografische kaart uit het midden van de negentiende eeuw wordt De Sondert al vermeld.
Begin dit jaar gingen we naar Opa Jos. Met lijn 88 richting Grubbenvorst en Venray. Eigenlijk was 88 al een voorteken, het is immers een veelvoud van het mythische getal elf. Dat realiseerden we ons echter pas achteraf. In de hoek waar we altijd als eerste op afstevenen, de boeken en geluidsdragers, vonden we 45 toerensingletjes en ep’s uit de vroege jaren zestig van De Wortelepin. Als verzamelaar van vastelaoves-vinyl springen je dan terstond de tranen in de ogen.
Er zat een plaatje bij uit 1964. De fameuze Wiel Vestjens zingt Ein Bliericks Maedje. We horen u denken: Ho, ho… Wiel Vestjens bij De Wortelepin? Het is toch een gouden stem, die onlosmakelijk verbonden is met Jocus? Ja, maar dat gold echter nog niet in de vroege jaren zestig. Vestjens trad overal op met een Venloos repertoire. Hij was in 1963 lid geworden van Jocus. Maar plaatjes opnemen voor het Venloos vastelaovesgezelschap was een onbereikbaar ideaal. Die eer was voorbehouden aan de Hofzengers, met onder meer Felix Peters en de broers Sjraar en Piet Peetjens.
Een collega van Wiel Vestjens bij de gemeente Venlo musiceerde bij de Blerickse harmonie. Hij effende het pad naar het Liedjes Matinee van 1964 van De Wortelepin. Wiel Vestjens kwam, zong en overwon met Ein Bliericks maedje, dat hij samen met Frans Munnich had geschreven. Hoe de glorievolle uitslag in Blerick viel, is niet bekend. Een zanger van euver de brök die gloedvol zingt hoe hij het hart verovert van een Blericks meisje? Het heeft hier en daar wellicht tot tandenknarsen geleid. De samenvoeging van Blerick bij Venlo in 1940 was in de slechts mogelijke aarde gevallen. Het annexatieleed was nog niet verwerkt. Hoe het ook zij, drie jaar later won Wiel Vestjens opnieuw in Blerick met het schitterende Pin-up.
De meesterlijke tekst is van Ad Pollux, de muziek van Frans Wetjens - beiden Venlonaren.
Hoe het ook zij. Het refrein met de eerste regel: Ik zeen dich nog ’t leefste met de pinkes in de haor, wordt nog altijd volop meegezongen. Zelfs in Venlo.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten