- door Sef Derkx (met dank aan Gerrit van der Vorst) -
Niet Arriva maar Breng brengt ons deze maandagmorgen naar Arcen. Wie vroeg in bed ligt, zit vroeg in de bus. Deze ochtend met medereizigers die uitstappen bij bedrijventerrein Spikweien in Lomm. Wij reizen verder naar halte Koestraat.
Een etablissement aan de Markt heeft meteen onze aandacht. Door de wulpse naam: ’t Zoete Genot. We lopen een stukje de Koestraat in. Een heer op de fiets roept iets en stapt af. Wat stadsen zo vroeg in Arcen komen doen, is zijn vraag.
Vanuit de Koestraat zijn in de Tweede Wereldoorlog joodse inwoners gedeporteerd. Ze werden slachtoffers van de Holocaust. Vanmorgen onderzoeken we wat de precieze locaties zullen zijn van de struikelstenen, die we ter gedachtenis aan hen het volgende jaar gaan leggen. Neem Otto Sternheim zijn vrouw Berta en hun zoontje. In 1935 vluchten ze vanuit Krefeld naar Nederland. Ze vestigen zich in Arcen. Ze zijn niet de enigen. Arcen telt in deze jaren vijftien joodse vluchtelingen uit nazi-Duitsland.
Nieuwe Venlosche Courant 5 juni 1937
Nieuw Israëlitisch Weekblad, 28 augustus 1939
Het echtpaar Stern opent aan de grens Die Ente, een pension annex café-restaurant. Er wordt geadverteerd in kranten. De natuur in de omgeving wordt aangeprezen. Wie ervan wil komen genieten betaalt twee gulden per dag voor een verblijf in het pension. In de tweede helft van de jaren dertig opent Otto Sternheim een slagerij in de Koestraat.
Lohofstraat v.l.n.r. Politiebureau, Brandweerkazerne en Minderbroederskerk tijdens restauratie, 1939 (particuliere collectie)
Sternheim wordt op 12 juni 1944 gearresteerd
en vastgehouden in het Venlose politiebureau. De volgende dag wordt hij
overgebracht naar Westerbork. Met het transport van 3 september 1944 vertrekt
hij naar Auschwitz, waar hij meteen na aankomst wordt vermoord. Anno 2023 herinnert niets in de Koestraat aan de
gruwelijke geschiedenis.
Het is een bekoorlijk straat met woningen in verschillende stijlen. Gelukkig geen eenheidsworst. Het geldt ook voor de rooilijn. Echt ouderwets Arcens, volgens de heer met de fiets. Hij kan het weten, want hij heeft er jaren gewoond. Jammer trouwens dat de drogist Van Well zijn deuren heeft moeten sluiten. Meer winkels zijn verdwenen. De kleine middenstand verliest het van de grootwinkelbedrijven, horen we.
Als we de Koestraat inlopen, zien we dat je er wel nog voor esoterische boodschappen terecht kunt. Heks Petroesjka en astroloog Frank bieden er hun diensten aan. Een heksenbezem en plaquette met een vliegende heks aan de muur brengen hun activiteiten onder de aandacht. Iets verderop heeft een goedgehumeurde huiseigenaar zijn woning opgefleurd met onder meer maïskolven, het gewei van een hert en een rafelige Limburgse vlag (wordt vervolgd).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten