- door Sef Derkx -
Zonder geluk vaart niemand wel. We zijn van plan om de
bus naar huis te nemen, wanneer we in hartje Steyl Gerard Fokkens ontmoeten.
Hij is bestuurslid van veel verenigingen, onder meer van de stichting die de
activiteiten organiseert in het kader van 150 jaar Kloosterdorp Steyl. Een
ervan is een expositie deze zomer in Sint-Gregor. We zijn van harte uitgenodigd
voor een bezoek aan het klooster met een groepje kunstenaars.
Een buitenkans,
want het klooster staat al jaren leeg. Het indrukwekkende pand uit 1895 is het
thuis geweest van de drie kloosterordes, die zijn gesticht door Arnold Janssen.
De zusters, paters en broeders hebben het in verschillende periodes bewoond. De
laatste functie was die van verzorgingstehuis voor senior-religieuzen. Het bejaardenhuis
werd in 2008 abrupt gesloten, omdat het niet voldeed aan de eisen voor
brandpreventie. Een brand in het naastgelegen Limburgs Schutterijmuseum had dit
duidelijk gemaakt. De bewoners verhuisden naar kloosters in Duitsland. Waar
veiligheid in het geding is, komen bezoekers vanzelfsprekend niet zo makkelijk
binnen. Maar vandaag is bij hoge uitzondering een begeleid bezoek aan de
benedenverdieping toegestaan.
Bij binnenkomst worden we begroet door een manshoog beeld van een heilige paus met tiara, we gokken op Gregorius. We lopen door kloostergangen met prachtige tegelvloeren in geometrische motieven en glas-in-loodramen. Hebben zicht op een binnentuin waar de natuur vrij spel heeft. Een deur wordt geopend naar de piekfijn onderhouden kamer waar Arnold Janssen op 15 januari 1909 stierf. Van eerdere bezoeken weten we dat het schaarse meubilair, zoals de bidstoel en het sterfbed, authentieke stukken zijn. Bijzonder is de bedkist, die met een houten deksel kon worden gesloten en overdag als werktafel diende. In de benedenkapel die door een scheidingsmuur in tweeën is gedeeld, volgt een toespraak. Door de luide galm onder het kruisribgewelf is het bijna onmogelijk om de toelichting te volgen. Ook de drie neogotische altaren trekken in al hun details en kleuren de aandacht. De benedenkapel mag gebruikt worden door de exposanten. Dat is dan weer wel duidelijk.
Op eigen gelegenheid kan
verder worden gekeken.
Ietwat beschroomd lopen we slaapkamers van weleer binnen. Overal
ligt een dikke stoflaag, de muurverf bladdert. Door de leegstand is verval
ingetreden. Het heeft zijn eigen, bijna betoverende esthetiek. Het is een schoonheid
- in de woorden van de schrijfster Marguerite Yourcenar - die door tijd en
tegenslag geschapen wordt.
Reageren? Stuur Sef Derkx een email: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten