- door Sef Derkx -
Vandaag een expeditie tot de macht twee. Voordat we de bus nemen naar Velden, gaan we op bezoek in Villa Kakelhof in het Wilhelminapark. Op veel plekken in Venlo voel je de geschiedenis. Op deze plaatsen is het alsof je door de tijd heen iemand een hand geeft. Er is een grote dichtheid aan verhalen van vroeger. August Faldera van de Nieuwe Venlosche Courant is een van de eersten die over het Wilhelminapark schrijft. In zijn in 1928 verschenen boekje ‘Venlo en de Venlonaren voor een Halve Eeuw’, is hij lyrisch over het park: ‘met zijn weelde aan planten en met zijn rijkdom aan gebouwen, als een symbool van Venlo’s welvaart en vooruitgang’. De auteur, die uit jeugdherinneringen put uit de jaren zeventig van de negentiende eeuw, heeft gezien hoe het fort Ginkel dat hier lag onder aarde wordt bedolven: ‘Het ligt er in bijna denzelfden toestand als waarin het verkeerde tijdens zijn glorietijdperk.’ Met multi-spectrale luchtfotografie zouden archeologische sporen van het fort, dat in 1731 werd aangelegd, weer zichtbaar zijn. Faldera wijdt uit over Drieka Buet, die illegaal een van de kazematten in het fort bewoonde.
Terug naar onze tijd. De naam villa Kakelhof is speels, vrolijk stemmend’. Een beetje ongebruikelijk voor het statige Wilhelminapark. De naam is gegeven door het echtpaar Van Keulen-Ex, dat naar verluidt elf kinderen had. Het was er dus altijd druk, als in een kippenren. De oorspronkelijke naam is villa Paulina. Het pand werd in 1909 gebouwd in opdracht van P. Rieter naar een ontwerp van architect Henri Seelen. In de Tweede Wereldoorlog was in de villa een tijdlang de Ortskommandantur gevestigd. Alleen al over de bezettingsjaren is een boek te schrijven over het park.
Sinds enkele maanden wonen Joep Caubo en Henk Paijmans hier. Villa Kakelhof is een rijksmonument. Het waarom van deze status wordt onmiddellijk duidelijk bij het betreden van de vestibule. De marmeren vloerplaten en lambriseringen zijn authentiek. Hetzelfde geldt voor de eikenhouten trap met snijwerk en de ornamenten in stuc tegen het plafond. Ze zijn uitgevoerd in Art Nouveau, een zwierige stijl die bijzonder populair was in het begin van de vorige eeuw. Halverwege het trappenhuis is een glas-in-loodvenster met zonnebloemmotieven. De voorname entree moest meteen indruk maken. Deed dit ongetwijfeld ook en doet het nog steeds. De eetkamer met de prachtige tegelvloer, zitkamer en salon hebben een museale elegantie. We voelden ons te gast in een villa uit een roman van Louis Couperus. Een bijzondere ervaring.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten