- door Sef Derkx -
We
zijn met lijn 83 onderweg naar de bushalte in de gemeente Venlo, waarvan het
minst gebruik wordt gemaakt. De eenzaamste busstop is die bij het veer
Lomm-Lottum. Waarom denken we dit? Er groeit opvallend veel gras rond het
perronnetje. Bovendien hoorden we van een chauffeur die op de lijn
Venlo-Nijmegen rijdt, dat hij er zelden stopt. Hij kon zich niet herinneren
wanneer het voor het laatst was.
De bus is een ideale plek om te lezen of te
dagdromen. Je gedachten de vrije loop te laten. Om te mijmeren terwijl je naar
het voorbij zoevende landschap kijkt. In de bus hoef je niets. Een comfortabele
cabine op wielen om tot rust te komen. We worden vandaag echter spontaan
aangesproken door een dame. Ze vraagt belangstellend of we onderweg zijn voor
De Halte. Jazeker, maar de sauna van Lomm wordt het deze keer niet.
De
prachtige boerderij van het Limburgs Landschap komt in zicht. We drukken op de
stopknop. De verbazing is van het gezicht van onze gesprekspartner af te lezen.
Wie stapt er op deze plek uit? De bus zwenkt naar rechts en even later staan we
bij de eenzaamste halte. Of is het die aan de overkant?
We gaan wandelen. De eerste bestemming is het veer
Lomm-Lottum. In de berm bloeit het fluitenkruid. Hier en daar zijn spikkels
geel van de stinkende gouwe en de dotterbloem. De struiken en bomen staan in
het blad in veel variaties groen. Van licht naar donker. Langs de weg staan
verschillende bordjes en symbolen van routes die je te voet, met de fiets of
zelfs op je skateboard kunt afleggen.
Ineens valt ons oog op een hardstenen
kruis. Uit het inschrift wordt duidelijk dat dit een kruis is dat herinnert aan
Gary Carey Creeslough uit Donegal in Ierland. Op 2 juli 1997 is hij in de Maas
verdronken. Gary was tweeëntwintig jaar oud. Zijn moeder Margaret schreef een
boek over dit vreselijke drama. We nemen ons voor om ter gelegenheid van de
vijfentwintigste sterfdag terug te keren op deze plek. Links van het
herdenkingskruis staat een kleiner gedenkteken. Van donkere, gepolijste steen.
Met een inscriptie van het bekende Ban De Bom-teken en erboven het woord
Planet. Wie heeft het neergezet? Ongetwijfeld was het een pacifistische geest.
Iemand met een betrokkenheid
met Moeder Aarde.
Nu door Rusland gezinspeeld wordt op de inzet in Europa van kernwapens,
krijgt het monumentje extra betekenis. We wandelen verder naar het natuurgebied
Barbara’s Weerd van het Limburgs Landschap. In het landschapspark graast een
kudde Galloway-runderen. We gaan naar ze op zoek.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten