- door Gerrit van der Vorst -
Rond 1970 besloot ik mijn haargroei ruim baan te geven. Vraag me niet waarom, maar in het Utrechtse studentenleven keek niemand er van op. Dat bleek in Venlo totaal anders te liggen. Toen ik binnenkwam op Kaldenkerkerweg 136, boden mijn ontstelde ouders me 25 gulden als ik me weer zou laten fatsoeneren (vanwege financiële krapte heb ik later tweemaal gebruik gemaakt van die regeling). En in de cafetaria aan de voet van de Kaldenkerkerberg zei een klant: ‘Help dae maar iërs. Ik wil neet naeven um staon.’
Twintig jaar later was er nog weinig veranderd, getuige een artikel van een halve pagina in NRC handelsblad van 2 september 1991, met de veelzeggende titel ‘Goed geknipt en geschoren moet’. Centraal in dat artikel stond het haar van ‘alternatieveling’ VVV-voetballer Rob van der Kaay (Tilburg, 10 juli 1966).
NRC Handelsblad van 2 september 1991 (www.delpher.nl).
Het haar van Rob van der Kaay was eerder al een ‘dingetje’ geweest. Als 17-jarige jeugdspeler stapte hij na het seizoen 1984/1985 op bij Willem II (toen eerste divisie), omdat trainer Piet de Visser vond dat je aan het kapsel van Van der Kaay kon zien dat diens hele houding buitensporig was. Voetbal was een teamsport en wie zich zo opvallend wilde gedragen, moest maar gaan boksen. (Een uitspraak die overigens niet getuigde van veel inzicht in de bokssport, waarin een lange paardenstaart niet handig was.)
Piet de Visser in
1982 (Nationaal Archief; Marcel Antonisse, Anefo). Na een lange
trainerscarrière verricht De Visser nu scoutingwerk voor Chelsea.
Volgens Wikipedia was Rob van der Kaay na zijn vertrek bij Willem II voor Club ’84 gaan spelen, maar dat was een bekende horecagelegenheid in Tilburg.
Na een tussenjaar bij DESK kreeg de inmiddels 20-jarige Van der Kaay alsnog een kans in het betaalde voetbal, bij RKC. In Waalwijk toonde hij overtuigend aan dat zijn lange haar niets afdeed aan zijn prestaties voor het team. Zes gele kaarten in zijn eerste RKC-seizoen benadrukten zijn inzet, en hij had als linker- of rechterspits een belangrijk aandeel in de promotie van RKC naar de eredivisie.
Een spelersmakelaar bracht hem in contact met naar SC Bastia op Corsica. Nadat hij in de laatste oefenwedstrijd tegen Nice twee keer scoorde, lag er een mooi contract klaar voor hem. Toch zat hij twee dagen later in het vliegtuig terug naar huis. De makelaar had meteen 150.000 gulden meer gevraagd en dat moest je op Corsica niet flikken. In Nederland waren de meeste selecties al rond, maar Rob van der Kaay kon overbruggen bij Helmond Sport. Vervolgens kwam er alsnog een contract bij een topclub, FC Antwerp.
Rob van der Kaay als speler van FC Antwerp.
FC Antwerp zou een jaar later bijvoorbeeld de Europacup II-finale spelen (3-1-nederlaag tegen het Italiaanse Parma), maar Rob van der Kaay zou dat niet meemaken. De club trok namelijk uiteindelijk 11 buitenlanders aan – waaronder 7 internationals – en mocht er maar twee opstellen. Van der Kaay werd verhuurd aan VVV dat naar de eredivisie was gepromoveerd.
Rob van der Kaay op 2 september 1991 bij een kopduel tijdens VVV-Vitesse (www.delpher.nl, Limburgsch dagblad van 2 september 1991).
Het zou een van de meest rampzalige seizoenen in de VVV-historie worden. Enkele jaren eerder was John ‘Winnetou’ Taihuttu nog een publiekslieveling geweest bij VVV. Taihuttu’s wapperende haardos was geen punt van discussie geweest.
John Taihuttu (inmiddels overleden) in duel met Jan Heintze van PSV.
Maar na vier kansloos verloren wedstrijden richtte zich het chagrijn deels op het lange haar van Rob van der Kaay. Moest die niet naar de kapper? ‘Ja hoor, dat gaat nu gebeuren’, vertelde manager Wiel Teeuwen aan NRC Handelsblad. ‘Zijn haardracht is toch volstrekt uit de tijd?’ Van trainer Henk Rayer hoefde dat echter niet. Hij noemde Rob van der Kaay een perfecte jongen, een gouden vent voor de groep, de ideale prof.
VVV-trainer Henk Rayer (inmiddels ook overleden) zou in het seizoen 1991/1992 weinig meer te juichen hebben.
Zelf begreep Rob van der Kaay nog steeds niet wat zijn lange haar met voetballen te maken had: ‘Speel ik met korter haar beter?’ Hij was het tegendeel van een ‘mietje’, zoals langharige mannen nog wel eens geduid werden. In krantenartikelen werd hij een Draufgänger en een driftkikker genoemd. ‘Rob kleunde er wel in!’, zegt Niels Gerestein – indertijd ook lid van de VVV-selectie – met enig ontzag. Zo gleed Van der Kaay een week na het bewuste NRC-artikel stevig in op Feyenoorder Henk Fräser. Ook niet bepaald een type dat zich inhield bij duels, en in elk geval ging hij dit keer het duel vol aan.
Henk Fräser traint momenteel Sparta (Wikipedia).
De VVV’er hield aan het duel met Fräser een gapende scheenbeenwond over, die hem wekenlang parten speelde. Door schorsingen (5 gele kaarten), een gebroken arm, een knieblessure en een auto-ongeluk werd het ook voor hem persoonlijk een rampzalig seizoen, waarin hij slechts tot 17 eredivisiewedstrijden kwam.
VVV degradeerde en Rob van der Kaay keerde terug naar België. In 1996 zat het er op. Er had beslist meer ingezeten, maar keuzes waren ongelukkig uitgepakt en ook dat lange haar had een rol gespeeld. De voormalige spits en middenvelder van onder meer Willem II, RKC, Helmond Sport, FC Antwerp, VVV, KV Turnhout en KFC Zwarte Leeuw trainde vervolgens enkele Tilburgse clubs. Tegenwoordig is hij actief bij de Tilburgse fusieclub en vierde klasser OVC’26. Zijn haar vormt eindelijk geen discussiepunt meer. De tijden zijn immers veranderd in Tilburg (en Venlo), en hij ook.
Rob van der Kaay (foto Roy Lazet).
Reageren? Stuur Gerrit van der Vorst een e-mail; gp.vandervorst@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten