- door Sef Derkx -
De huidige Deken van Oppensingel, gefotografeerd vanaf de hoek Mgr. Boermansstraat in de richting van de Keulsepoort, jaren derig; onder rode pijl het huis waar zich het familiedrama in 1936 voltrok (collectie Piet Braem) Wanneer je kijkt naar
het nieuws worden vaak emmers ellende over je uitgestort. Het verontrustende
is, is dat je er immuun voor raakt. Van de andere kant is die afstomping ook
onze redding. We kunnen onmogelijk het leed van de wereld op onze schouders
torsen. Toch is er nieuws dat echt aangrijpt. Familiedrama’s laten nooit
onberoerd. Ze roepen afgrondelijke
gevoelens op. Alleen al de beelden. Een anonieme straat, een doorsnee huis.
Helemaal geen plek waar je zoiets verwacht. En altijd komen mensen uit de buurt
aan het woord, die met de doodschrik in de ogen vertellen dat ze dit niet
hadden voorzien. Het was een normaal gezin. De ouders groetten iedereen, de
kinderen speelden gewoon iedere dag op straat.
Geert Girbes, detail van klassenfoto (particuliere collectie)
Een familiedrama dat diep in de Venlose ziel sneed, voltrok
zich op woensdagavond 28 oktober 1936 in een herenhuis aan de Hamburgersingel,
nu de Deken van Oppensingel. Om 20.15 uur die dag kwam op het politiebureau aan
de Lohofstraat het alarmerend bericht binnen dat Geert Girbes, bewoner van het
pand nummer 19, zijn vrouw, drie kinderen en zichzelf van het leven had
beroofd. De inwonende schoonmoeder had schotwonden aan het hoofd. De politie
was gealarmeerd door het dienstmeisje.
Prentbriefkaart Politiebureau, jaren '30 (met dank aan Piet Braem)Veel kranten brachten de volgende dag het verschrikkelijkse nieuws tot in detail.
Onder het avondeten was de schoonmoeder plotseling ziek geworden. Ze was van de
tafel opgestaan en naar haar slaapkamer vertrokken. Girbes riep het
dienstmeisje en vroeg haar naar dokter Poulissen te gaan die vlakbij woonde.
Nauwelijks buiten kwam haar baas al achter haar aan en vertelde dat het
allemaal wel meeviel. Blijkbaar verslechterde de toestand van de schoonmoeder,
want even later kreeg de hulp in de huishouding voor de tweede keer de opdracht
de dokter te gaan halen. Ze deed dat en toen ze met de arts terugkwam viel haar
iets heel merkwaardigs op: de voordeur en de achterdeur waren afgesloten. Dat
was anders nooit het geval. Ze belden en klopten maar niets bewoog binnen. Het
dienstmeisje stond met de arts te overleggen wat nu te doen, toen de toch open
werd gemaakt. In de deuropening stond de schoonmoeder, bloedend uit een
hoofdwond. Hevig ontsteld stamelde ze dat haar schoonzoon geschoten had. In de
badkamer trof het dienstmeisje meneer en mevrouw Girbes aan badend in het bloed.
De politie werd erbij geroepen en die vond in hun slaapkamers de drie zoontjes
van twaalf, vijf en een jaar. Ze overleden kort na de ontdekking.
De politie onderzocht de woning de hele nacht en de volgende
dag. De soep werd in beslag genomen, evenals een buisje met verdachte vloeistof
dat in de verwarmingsketel was gevonden. Al snel rees het vermoeden dat Girbes
voor zijn wanhoopsdaad een poging had gedaan zijn schoonmoeder te vergiftigen.
Als leraar scheikunde aan de Rijks HBS wist hij alles van giftige stoffen en
kon hij eraan komen zonder zich verdacht te maken.
Frontgevel (circa 1915) en scheikundelokaal (1930) van de Rijks HBS, (collectie Henri Haenen) In de avond van donderdag 29
oktober werden de stoffelijke overschotten door justitie vrijgegeven. Onder
grote publieke belangstelling werden ze overgebracht naar het zogenoemde
lijkenhuisje aan de Hulsterweg. Op zaterdagmiddag 31 oktober 1936 vond de
begrafenis plaats op het protestantse gedeelte van de begraafplaats. Alleen
familieleden, directe kennissen en collega’s uit het onderwijs werden door de
politie toegelaten. De vijf lijkkisten werden in een gemeenschappelijk graf
neergelaten. Dominee Van de Poell sprak de laatste gebeden uit. Over de
precieze aanleiding en achtergrond van dit afschuwelijk familiedrama is nooit
iets bekend geworden.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl
Mooi indrukwekkend triest verhaal
BeantwoordenVerwijderenLuc Geeraedts reageerde met een Facebookbericht over deze blog:
BeantwoordenVerwijderenNa dit gebeuren heeft het jaren leeg gestaan en werd ook wel het spookhuis van Venlo genoemd en niemand wilde er wonen. Het was trouwens vrijwel het enige huis van de hele deken van oppensingel wat tamelijk intact door de oorlog is gekomen(naar horen zeggen). Wij hebben er gewoond(Geeraedts) jaren 60-70 en het spookte er inderdaad! Het had alleen een luik om de zolder op te komen en hebben mijn broer en ik toen geopend en zijn naar binnen geklauterd. Super ruig en eng vonden we dat hahahaha. Granaatscherven uit de muur gepeuterd en een krant uit 1953 met daarin een advertentie. Tandarts Beurskens zat toen aan de Gasthuisstraat en zij zochten een tandarts assistente en laat dat een tante van mij zijn geworden! Later ging Beurskens naar de hoek Keulerstraat-Deken van Oppensingel en was 3 deuren naast ons. Een kast van een huis met 5 slaapkamers, een woonkamer van 18 meter lang en vreemde grote inloopkasten/bergingen. In de kelder stond een omgebouwde cokes ketel die was omgebouwd voor olie. Een enorme Japanse trompetboom in het stadstuintje die gespleten was door een bliksem inslag en er gebeurde daar rare dingen. Wij als kinderen wisten niets van het verleden want dat hielden onze ouders wijselijk verborgen. Ik heb er graag gewoond.