- door Sef Derkx/foto's collectie Pieter Duijf -
Het schuurt. Een redelijk solide pand, dat al jaren leegstaat. Ramen en deuren dichtgetimmerd, planten eromheen die hoog opschieten. Hoe lang is het ooit bruisende café De Sport aan de Rijksweg in Velden al een spookhuis?
We waren net te laat voor de bus terug naar Venlo en hadden dus nog een half uurtje om er te gaan kijken. Van de wandelende Velden-encyclopedie Pieter Duijf hadden we begrepen, dat café De Sport tientallen jaren de plek is geweest waar stamgasten, gildebroeders, biljarters, voetballers, duivenmelkers en darters elkaar ontmoetten. Met Gekke Maondig en de kermis kon je kon er over de hoofden lopen.
Stamtafel (eind jaren ‘70/begin jaren ’80) met Pierre in ’t Zandt, Sraar Duijf (destijds voorzitter van de inmiddels opgeheven duivenmelkersvereniging, hoe toepasselijk kan een achternaam zijn. Sraar was de oudste zoon van zuivelfabrikant en -handelaar Duijf Kuub), veerman Paulus, kasteleinse Mia en bakker Sraar ‘van Adolf’ van den Hombergh (echtgenoot van de roemruchte Dora).
Pieter Duijf: ‘Weet je hoe de voorzitter van de inmiddels opgeheven vereniging van duivenmelkers heette? Sraar Duijf, hoe toepasselijk kan een achternaam zijn. Een van de slaapkamers boven het café was het kleedlokaal voor de spelers van IVO en de tegenpartij. Wassen deed je je vluchtig boven een kommetje met water. De uitslagen werden op de houten balken geschreven.’
Vanaf
de jaren zeventig organiseerde de lokale voetbaltrots met hun stamlokaal Beierse avonden. Op de parkeerplaats van De
Sport verrees een feesttent, het café was deels getransformeerd tot Sektbar.
Het frühshoppen op zondagochtend werd steevast spätshoppen. Voor de stemming
zorgden regionale joekskapellen en het fameuze huisorkest de Luti’s met Gerrit
Lucassen en Pierre Timmermans. De penningmeester van IVO glom na afloop van
voldoening, want de clubkas werd goed gespekt door de Beierse avonden.
Meer dan een eeuw runde de familie Zeelen het etablissement. Ik waar beej Zeelen, waren in Velden ooit gevleugelde woorden. Vaak ook het excuus voor een late thuiskomst. De gezelligheid in het café zorgde ervoor dat de clientèle als vanzelf bleef plakken.
Bruiloftsgezelschap, 1928
Pieter Duijf: ‘Zeeles-Gir was niet alleen kastelein. Hij kweekte ook augurken en boontjes. Het paard van Gir heette Frits. Het dier was ook een bekendheid in Velden. De familie dreef naast het café een winkel in koloniale waren. Café en winkel vielen uiteindelijk niet meer te combineren met de tuinderij. Tijdens de kermisdagen bleek de sla doorgeschoten en konden de kroppen niet meer gestoken worden.’ Eind jaren veertig werd café Zeelen omgedoopt in café De Sport. De laatste uitbaters waren Dion en Liesbeth in ’t Zandt. Zij namen die mythische naam mee naar hun nieuwe café aan de Markt. Als eerbetoon aan een roemrijk horecaverleden. We schreven dat leegstand schuurt. Dat is zwak uitgedrukt. In een tijd van schrijnende woningnood stéékt leegstand
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten