CHOCOLADEFABRIEK
Waar historie aan kleeft, wat ons mee-
voert naar vroeger, kan
niet in de kliko.
Wat je afbreekt
verdwijnt te voorgoed.
Wat rest: brokken chocola tussen het puin.
Lef, de naam van het
scheepje dat aan-
meert bij toen: broze
gevel met artrose.
Twee broertjes varen
op fantasie en vol-
harding, glibbervoeten
in rivierklei. Met
durf in de ransel
scheppen ze uit bouwval
ijs. Erfgoed gaat
glanzen als het werkzweet
verdampt. De geur van
chocola keert
terug, zelfs de
schoorsteen blijft bestaan.
Herman Verweij
(foto Chocoladefabriek in 1922, met dank aan Will Sorée)
Gelukkig, eindelijk een historisch gebouw gered van de slopershamer. Wat een fantastisch initiatief en moed van 2 jonge ondernemers. Smaakvol in ere hersteld, net zo smakelijk als hun ijs.
BeantwoordenVerwijderenHerman, wat weer prachtig verwoord in de jouw kenmerkende stijl