- door Albert Lamberts -
Frans Oehlen en Piet
Kolster, de twee journalistieke grootheden van de Tegelse Courant in de tweede
helft van de twintigste eeuw kwamen vorige week ter sprake. Onder hun redactionele
zeggenschap bloeide de lokale weekkrant, maar dat was in de jaren daarvoor toch
wel anders geweest met bijna zeer pijnlijke gevolgen.
Aanvankelijk werden de redactionele werkzaamheden verricht bij mede-oprichter W. Houba thuis aan de Oude Marktstraat 2 (later Sint-Martinusstraat), maar allengs schortte het aan bruikbare kopij. Het financiële water steeg zo ongeveer tot aan de lippen en Drukkerij De Mercuur deed het blad over aan Drukkerij Wijnand Huys aan de Spoorstraat. Redacteur Mathieu Cornet, Venlonaar en ook bekend wegens zijn liedjes en revues, bleef als redacteur aan. Het bleef echter kwakkelen. Daar kon ook Venlonaar Wiel Reiné – later journalist bij het Dagblad voor Noord-Limburg en toen schrijver van de populaire rubriek Peultje - als redacteur niets aan veranderen.
Wiel Reiné was enkele jaren redacteur van de Tegelsche Courant (foto collectie Albert Lamberts)
Tijdens de oorlog verscheen er vanaf april 1942 tot 19 mei 1945 geen Tegelsche Courant. De redactie en uitgever wensten niet naar de pijpen van de Duitse bezetter te dansen en stopten hun werkzaamheden.
Kort na de oorlog sloeg de
Tegelsche Courant zijn vleugels uit. Was het blad aanvankelijk gericht op
Tegelen, Steyl en omstreken, vanaf 1951 ook op Belfeld en omstreken. De
Tegelsche Courant werd een meneer met
volwassen journalistiek en zonder de ch in de naam: het werd Tegelse Courant,
waarin opgenomen aparte pagina’s met (gemeente-)nieuws over Belfeld.
Frans Oehlen en Piet Kolster hingen begin jaren negentig hun schrijfblok en pen aan de wilgen, respectievelijk in 1990 en 1993. Dat afscheid van de journalistieke mastodonten reduceerde de Tegelse Courant – sinds 1978 deel uitmakend van het AUDET-concern, waartoe ook het Dagblad voor Noord-Limburg behoorde - tot een veredeld verenigingsblad. Na het samengaan van het E3 Journaal, ’t Gazetje en de Tegelse Courant bracht redactrice Helma Cremers weer leven in de redactionele brouwerij en toen later deze weekbladen samengingen met Weekblad De Trompetter gaf ook redacteur Marcel van Lier Schwung aan de Tegelse Courant. ‘Hogere machten’ beslisten echter, dat de Tegelse Courant geen onafhankelijk bestaansrecht meer had. Net als zijn Reuverse broer Ons Weekblad, nadien ’t Gazetje.
Toch nog even – een beetje nostalgie - terug naar 1921: de eerste uitgave omvatte vier pagina’s, een volume, dat geruime tijd werd gehandhaafd. Twee pagina’s redactioneel en twee pagina’s gevuld met advertenties. Zoals beloofd in het introductieartikel in de eerste uitgave, konden verenigingen en het lokale bedrijfsleven zich veelvuldig terugvinden in de redactionele kolommen, waarin ook plaats was voor een Feuilleton van de “Tegelsche Courant”. De aftrap daarvan was direct in de eerste editie van 30 juli 1921; Om eene erfenis. Uit het Fransch. Verder korte berichten uit binnen- en buitenland, gemeentenieuws, provincienieuws en gemengd nieuws, waaronder gelijk een alleraardigst nieuwtje uit Berlijn onder het kopje Een dorstige portier. De man verdreef zijn nachtelijke eenzaamheid met zich te laven aan bij hem in bewaring gegeven kistjes champagne. In tien dagen maakte hij maar liefst negen kistjes soldaat. In een door gedupeerde aangespannen rechtszaak werd de man veroordeeld tot vijf maanden cel, maar in hoger beroep volgde vrijspraak, omdat volgens deskundige prof. dr. Fränkel de beklaagde een zogeheten Quartelssäufer was en in dezen toestand niet voor zijn daden verantwoordelijk kon worden gesteld.
Op het adres aan de
Spoorstraat: v.l.n.r. Marij Stoffels (bureaumedewerkster), Jan Smolders
(acquisiteur), Piet Kolster (redacteur) en Wiel Holtman (kantoorhouder) (foto collectie Albert Lamberts)
De adverteerders waren onder andere de Fa. Gebr. Driessen & Rijvers (brandstoffen en bouwmaterialen), de Fa. H. Noten & Zn. (Eiken meubelen), Beurskens-Koopmans (levensmiddel en stoffen ), HJ. Smedts (Stoomkoffiebranderij en Theehandel), P. Gitmans (wijnen en cognac), Hovens-Winters, Coiffeur en Sigaren, Sigaretten en Tabak) en om hogere belasting te ontwijken moest men tijdig het Sigaren- en Sigarettenmagazijn Insulinde van Houba aan de Grootestraat bezoeken.
Allemaal geschiedenis. Net
als de net-niet-honderdjarige Tegelse Courant zelf.
Reageren? Stuur Albert lamberts een e-mail: albertlamberts@home.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten