- door Sef Derkx -
Kerkhof bij Sint-Antoniuskerk met op de achtergrond Sur Meuse (foto Math Aerts)
Hoe zat
het ook alweer met de Jongste Dag? Op de lagere school leerden we, dat de
overledenen uit hun graven zouden herrijzen om samen met de levenden het loon
voor hun levenswandel te ontvangen. Wanneer deze dag aanbreekt, liggen de doden
op de begraafplaats bij de Antoniuskerk in Blerick eerste rang. Ze stijgen op,
kijken naar het oosten, zien de goudglanzende Maas en een eindje verderop
Venlo. Als inwoner van ’t stedje teken
ik daarvoor. De bus van Arriva heeft ons naar Blerick gebracht. Met de
benenwagen vervolgen we onze cruise door het stadsdeel, dat tachtig jaar
geleden bij de gemeente Venlo kwam. Tevoren maakte het samen met Baarlo en
Maasbree onderdeel uit van de gemeente Maasbree.
We zijn naar het kerkhof aan de Maas gegaan, na het lezen erover in de indrukwekkende studie Kerken bouwen langs Maas en Rijn na 1945. Marisa Melchers schrijft over de ligging en vormentaal van de naoorlogse kerken in Venlo en Blerick. Zeer, zeer de moeite waard - mijn ogen gingen open. Na jarenlang gediscussieerd te hebben over uiteenlopende plannen, ging het bestuur van de Antoniusparochie in 1960 voorlopig akkoord met het ontwerp van de architect Joseph Fanchamp uit Kerkrade. Het definitieve plan waarin iedereen zich kon vinden, was minder expressief dan het oorspronkelijke. Wellicht dat het ook geholpen heeft dat de Blerickse architect Urbaan Titulaer eraan meewerkte.
Sint-Antoniuskerk gefotografeerd vanuit voormalig Raadhuis, jaren zestig (foto met dank aan Math Aerts)
De
vormgeving van de kerk was modernistisch en hield rekening met de noodzaak om
een aantal graven met langdurig grafrecht te behouden. Een deel van het
betonnen gebouw rustte op zuilen, waardoor de kerkzaal een meter boven het oude
kerkhof zweefde. Ruim tien jaar geleden is die open ruimte met zwarte platen
afgezet, leerde ik van beheerder Toon Lenders. Daarmee kwam een einde aan een
konijnenplaag en was de kerkvloer geïsoleerd tegen optrekkende kou. De graven
liggen er nog, onder meer van de overgrootmoeder van Toon Lenders. Sinds 1994
worden op het kerkhof alleen urnen bijgezet. Bij het ruimen van graven voor de urnenvelden, bleek dat grafrechten nog niet
verlopen waren. Met passen en meten zijn daar gelukkig oplossingen voor
gevonden. We kijken over de dodenakker richting het zuiden, naar de zijmuur van
wellicht het mooist gelegen café van alle stadsdelen. Sur Meuse roept ons (wordt vervolgd).
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten