- door Albert Lamberts -
Gezicht op Blerick in 1890 met links de oude Lambertuskerk (foto uit boekje Bliërick vruuger)
Hoe het onheil nog af te wenden? Het onheil van annexatie van Blerick door slokop Venlo. De grote boosdoener van 1911, toen de zaak ter sprake was gekomen en heftige emoties had opgeroepen, die boosdoener, althans in Blerickse ogen, Venlo’s burgemeester Van Rijn, die was overleden. Hij was na zijn dood in november 1921 opgevolgd door Bernard Berger. De personele bezetting op het Venlose stadhuis was op 1 oktober 1940 niet meer van belang, want onder de Duitse bezetter werd de knoop simpel doorgehakt: Blerick, ruim een eeuw samen met Baarlo en Maasbree, werd bij Venlo gevoegd.
Ai,
ai, hoe moest het nu verder met Blerick, dat zijn zinnen had gezet op een soort
autonomie onder de vlag van de gemeente Maasbree, waartoe ook Baarlo behoorde?
In de twee jaar voorafgaand aan de annexatie had de Blerickenaar de kans
gekregen zijn oordeel over het vermaledijde voornemen te spuien in het blad Blerick ontwaakt met de ondertitel Weekblad ter voorlichting voor de stemming
op 16 september a.s. omtrent de samenvoeging van Venlo en Blerick. Met name
de Blerickse slagers adverteerden, maar liefst vijftien advertenties van de in
totaal dertig. Dat had zijn reden, die weldra duidelijk zal worden.
In
nummer 2 van Blerick ontwaakt – oplage 3000 – stond een verhaaltje over
Blericks historie als oudste plaats van Noord-Limburg en verder werden de voorstanders van een annexatie van
Blerick door Venlo met grof geschut te lijf gegaan, zoals wijlen
chefredacteur Cor Deneer van het Dagblad voor Noord-Limburg in 1966 schreef. Eén
schrijver vroeg zich af of aansluiting op Venlo’s gas- en waterleiding wel zo
voordelig was. De gemeente Maasbree zou in de toekomst namelijk best zelf een
dergelijk bedrijf kunnen stichten. Een ander was bezorgd over wat een door de
vijand bezet Blerick van het gemeentebestuur van Venlo mocht verwachten als de
Maasbrug was opgeblazen. En, zeker niet het minste, hoe moest het met de
befaamde Blerickse pinksterkermis? Die zou wel verdwijnen als Blerick eenmaal
bij Venlo was gevoegd. Dat was natuurlijk een klap voor de Blerickse slagers. Vandaar.
Een
andere inzender maakte de lezers in een uitgebreid artikel deelgenoot van zijn
visioen, waarin hij zag dat het kwaad
kersen eten is met hoge heren. En die hoge heren in kwestie zijn de Venlonaren,
die grootheidswaanzin wordt verweten.
En ook toen al complottheorieën: omdat
Gedeputeerde Staten geen steekhoudend argument voor annexatie konden aanvoeren
zal het Ministerie van Defensie er wel achter hebben gezeten met zijn geheime
manipulaties. Dat pikt de
Blerickenaar niet. Hij wenst zijn oudste rechten op onafhankelijkheid in
Noord-Limburg te handhaven en wil dus aan Maasbree ondergeschikt blijven.
Het
mocht allemaal niet meer baten: Op grond
van § 1
der Verordening no. 70/1940 van den Rijkscommissaris voor het bezette
Nederlandsche gebied bepaal ik: §
1. Met ingang van 1 october 1940, wordt zooals op bijbehoorende
kaart is aangegeven, aan de gemeente Venlo toegevoegd het grondgebied,
behoorende tot de kadastrale sectiën A en
B der gemeente Maasbree. Zo luidden de eerste regels van de Beschikking van den Secretaris-Generaal van
het Departement van Binnenlandse Zaken van 6 september 1940, No. 21239 B.B.,
betreffende toevoeging van een deel der gemeente Maasbree aan de gemeente
Venlo.
Het
leed was geschied.
Cor Deneer schreef ruim vijentwiting jaar na de annexatie: tien van de vijftien adverterende slagersbedrijven hebben de annexatie glansrijk overleefd, de vijf andere zijn ofwel door evenzovele collega’s vervangen of zetten het bedrijf onder een andere naam voort. Maar het zijn niet in hoofdzaak de slagers die het van de pinksterkermis moeten hebben, die intussen nog altijd bestaat. Als de inwoner van Blariacum die in Blerick ontwaakt heeft geschreven dat al wie voor annexatie zou stemmen aan de afbraak van Blerick zou meewerken nu nog leeft zouden wij zijn oordeel over de laatste twintig jaren van Blericks geschiedenis wel eens willen horen. Maar misschien is hij wel geëmigreerd naar Maasbree.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten