Niet zomaar een café in de Floddergats (3)

- door Sef Derkx -

Onlangs opende café De Keizerin haar deuren. De precieze bouwdatum van het pand op de hoek van Keizerstraatje en Ursulastraatje hebben we nog niet kunnen achterhalen. Door de coronapandemie is het bezoek aan het Gemeentearchief gebonden aan strenge restricties. Hieronder een foto uit de collectie van Piet Braem. Ongetwijfeld is de opname gemaakt in de tijd, voordat er hier horeca was. Van de twee onbekende jongens is nog een foto gemaakt, verderop in het Keizerstraatje richting Keulsepoort. 

Twee jongens op de hoek van Keizerstraatje en Ursulastraatje, waarschijnlijk  jaren vijftig (collectie Piet Braem)

Nogmaals de twee jongens, wie herkent ze? (collectie Piet Braem)

We pakken de draad op.

‘t Meurke van Bona (voor niet-ingewijden: het muurtje tegenover café Bonaparte in het Keizerstraatje) of ik daar niet eens over wilde schrijven. Met alle plezier.

't Meurke van Bona, tekening in stenciltechniek van Eric Toebosch (collectie Sef Derkx)

We gaan in gedachten terug naar de Floddergats eind jaren zestig. Naar café Bonaparte, the place to be voor jong en hip Venlo. Als het weer het een beetje toeliet, gingen de grote deuren op de hoek van Keizerstraatje en Ursulastraatje open. Een deel van het doorgaans donkere café baadde opeens in het licht. Op zich was dat al een hele gewaarwording. Vervolgens werd de grote eikenhouten stamtafel wat naar voren geschoven, richting de deuropening. Op dat plekje was het heerlijk toeven. Veel jongeren bleven binnen, maar als het drukker werd ging een deel van het publiek naar buiten. 

De Nieuwe Limburger, 17 maart 1968, Commotie in Bonaparte: DJ John Nefkens is uitgeweken naar 't meurke (collectie John Keulartz)

Precies tegenover het café bood een laag muurtje zitgelegenheid. 't  Meurke van Bona,  zoals we het noemden, werd een begrip en is een lieu de memoire voor het Venlo van de jaren zestig. Het was eigenlijk de begrenzing van het perceel waar Mariaweyde op lag, de kloosterkerk van de paters dominicanen. In het muurtje was een doorgang, een trap van twee treden, die leidde naar een zijingang van het bedehuis. Tussen kerk en muurtje lag kiezel en stonden enkele struiken. Op mooie zomerdagen zat er altijd een rijtje jeugd op het muurtje. 

Men dronk een glaasje en praatte wat over koetjes en kalfjes. Er werden liefdes geboren en verbroken. Soms ging een stickie rond. Ik meen me te herinneren dat als er een dienst was in Mariaweyde, de muziek in Bonaparte zachter werd gezet en aan de muurbloempjes verzicht werd het rustig aan te doen. Rond 1970 verscheen er op initiatief van onder meer Hans Stakenborg een alternatieve stadsgids, die de weidse titel had Venlo Wereldstad. In het gestencilde boekje maakte de jonge kunstenaar Eric Toebosch zijn debuut met een eenvoudige tekening van ‘t Meurke van Bona. Echt fijn zat je overigens niet, want de bovenkant van het muurtje was niet vlak maar spits toelopend. Na een uur had je pijn aan het zitvlak en een schrijnende streep dwars over de billen.

Het Vrije Volk, 8 augustus 1968 (collectie John Keulartz)

Op vrijdag 8 augustus 1969 was Bonaparte landelijk in het nieuws. Een ruzie tussen militairen en bezoekers van het café werd breed uitgemeten in de media. Dagblad Het Vrije Volk wijdde er zelfs aandacht aan op de voorpagina. Het was allemaal twee dagen tevoren begonnen, een woensdagavond. Een nieuwe lichting rekruten van de Frederik Hendrikkazerne mocht voor het eerst uit in de stad. Na weken niet van het kazerneterrein te zijn geweest, speelden bij enkele soldaten in opleiding de hormonen op. Er werd gefloten en wat geroepen naar Ambonese meisjes. Vrienden van de meisjes hadden dat niet genomen. Er was een woordenwisseling geweest  die uitmondde in een handgemeen. Een van de militairen was aan het gezicht gewond geraakt. Een dag later trok een groep van tweehonderd - andere kranten hebben het over driehonderd - militairen op naar Bonaparte om wraak te nemen. De uitgerukte politie kon een massale vechtpartij voorkomen. Enkele ruiten van het gebarricadeerde café sneuvelden, een Bonapartebezoeker moest naar de eerste hulp van het ziekenhuis en een ander persoon werd gearresteerd omdat hij een mes bij zich had. 

Het Vrije Volk, 8 augustus 1968 (collectie John Keulartz)

Elders in de binnenstad ging een winkelruit aan diggelen, maar volgens commissaris C. Wolf was het door de inzet van zijn politiemensen met een sisser afgelopen en zouden er maatregelen volgen ‘om verder handgemeen te voorkomen’. De verslaggever van Het Vrije Volk had ook gesproken met een voorman van de Ambonezen, P.M. Latumahia, die verklaarde: “De militairen hebben woensdagavond vieze woorden tegen onze meisjes gezegd en zo mag je niet tegen een meisje praten, vinden wij. Daarom zijn de Ambonezen er tegenin gegaan. Wij willen verder helemaal geen ruzie hebben. Wij willen hier in Nederland een stukje grond om te slapen en dat is ons genoeg.”(wordt vervolgd).

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.