Van nul tot nu XXVI - Het korte bestaan van “De Luif

- door Albert Lamberts -

In Venlo zijn in de loop der tijd heel wat kranten, krantjes, blaadjes, tijdschriften en magazines verschenen, om over publicaties over Venlo in boekvorm nog maar te zwijgen. Het begon zo’n beetje met de Algemene Staatkundige Berichten in de 18^e eeuw en daarna bleef de stroom uitgaves gestaag aanhouden.

Zo’n 65 jaar geleden kon men zich in Venlo behalve op de krant, het toenmalige Dagblad voor Noord-Limburg, ook abonneren op een wel heel apart blad, dat eens in de twee maanden verscheen. Iets groter formaat dan A5, beige omslag en slechts enkele pagina’s in omvang. Het blad heette De Luif – Uit Venlo’s heden en verleden. 

Omslag van het blad “De Luif”, uit Venlo’s heden en verleden.

Genoemd dus naar een van de laatste restjes Venlose stadsmuur aan de Maas. Op de omslag stond in zwart een afbeelding van, ja natuurlijk, van de vooroorlogse Luif.  De redactie werd gevoerd door de uitgever zelf, J.A.J. Breuers, die zijn kantoor aan de Parade had, nummer 24. De abonnementsprijs was 3 gulden per jaar en een los nummer kostte 50 cent en dat was verkrijgbaar bij Boekhandel Janssen-Vijgenboom aan de Sint-Martinusstraat.

Meneer Breuers schreef niet alléén het blad vol. Redactionele bijdragen werden geleverd door niet de minsten. Zo prijkten in de colofon namen als Wim Hendriks, archivaris van de stad, van notaris Mr. Piet Müller, van Jan Verzijl en nog enkele anderen. Overigens schreef Mr. Müller ook talloze bijdragen voor het Dagblad voor Noord-Limburg.

In het voorwoord in het eerste nummer van de eerste jaargang, dat verscheen op 15 maart 1953, schreef de redactie: Venlo’s heden en verleden bieden zoveel stof voor uiteenzettingen (…) verhalen dat wij besloten hebben dit kleine blad te beginnen. Kennelijk hadden enkelen reeds in het vooruit abonnementsgeld overgemaakt  (giro 431672), want zij werden alvast in het voorwoord bedankt: Aan allen die reeds vóór  het verschijnen ervan hun vertrouwen geschonken hebben, brengen wij dank. De ambities van uitgever Breuer waren onmiskenbaar: Aanbevelingen van lezers en aanbiedingen voor advertenties zullen bijdragen tot het uitgroeien en verfraaien van ons blad. Nou ja, daar schortte het inderdaad wel aan, want het binnenwerk bestond uit twaalf of zestien getypte pagina’s, aanvankelijk gestencild, vanaf de tweede jaargang gedrukt. Geen illustraties en slechts één keer een foto en wel van het O.L. Vrouwebeeld  in Genooi als begeleiding van een gedicht van K.H.; vrijwel zeker Karel Haanen, de plaatselijke ambtenaar van de Burgerlijke Stand.

De vooroorlogse Luif, waar het blad naar was genoemd.

(foto collectie Albert Lamberts)    

De oproep om te adverteren had slechts beperkt resultaat. Boekbinderij Toma uit de Jodenstraat  plaatste in de tweede uitgave een advertentie. De drie andere advertenties – van de vier - waren van de uitgever en drukker zelf: Breuers beval zich aan als leraar voor privaatlessen Latijn en Grieks en vroeg boeken te koop over Venlo. Verder liet Ahox, Reproductie- en Reclame-bureau  aan de Kaldenkerkerweg, weten, dat ook deze uitgave weer door ons verzorgd (is). In een volgend nummer adverteerde ook Inlijsterij Huberts aan  de Antoniusstraat, maar daarmee was de koek op. Na veertien nummers was het afgelopen met De Luif.

In het laatste nummer van de tweede jaargang klonk al de noodkreet: Het nieuwe kleedje, waarin De Luif sedert de aanvang van de tweede jaargang prijkt, heeft de uitgave – het behoeft nauwelijks gezegd – op een hogere financiële basis gebracht. Het is daarom gewenst, dat het aantal  abonnementen tijdens de derde jaargang enige uitbreiding ondergaat. En ietsje verderop: Ook is uitbreiding van het aantal abonnementen gewenst om met de meerdere financiën enige uitbreiding te kunnen geven aan De Luif, want aan copie is er geen gebrek. De schrijvers verrichtten hun zeer lezenswaardig werk over tal van onderwerpen geheel belangeloos. Met de vreugde, geschept in het werk en de stimulerende belangstelling van U, geachte lezers, achten wij ons evenwel reeds ruimschoots beloond.

Helaas, zoals gezegd, De Luif redde het niet. In juni 1955 verscheen het laatste nummer (met dank aan J.P. van Gastel).

Reageren? Stuur Albert Lamberts een e-mail: albertlamberts@home.nl