een
donker zware klok galmt
weergalmt
tussen
de
contouren van een stille stad
verlaten
straten de stad lijkt
nauwelijks
ontwaakt
niemand
schrikt niemand
kijkt
ook maar even op
er
is geen oorlog geen brand
geen
naderend onheil
een
donker zware klok galmt
melancholiek
laat
de stilte voelen
de
leegte
van
een mens die
deze
stad
voorgoed
verlaten heeft
straks
wanneer
de klok is verstomd
komen
de straten
weer
tot leven
Hay
Swinkels
Geen opmerkingen:
Een reactie posten