De Halte XL van woensdag 27 januari 2021 - Een bezoek aan De Fluiter

- door Sef Derkx -  

Café De Papegaai van Frans Steegh, bijgenaamd De Fluiter (collectie Will Sorée)

Arriva bracht ons naar de halte Kaldenkerkerweg. Op de hoek Kapelaan Nausstraat lag het eerste café, dat ik ooit bezocht. Als kind van een jaar vijf, aan de hand van mijn vader. De eigenaar van café De Papegaai was Frans Steegh, bijgenaamd De Fluiter. Steegh had ook een handel in brandstoffen. De Fluiter was een rijzige en dominante man. Als ik me hem nu voor de geest haal, lijkt het me niet een kastelein met wie je woorden moest krijgen. Mijn oudere broers Harry (1939) en Theo (1943) hebben mijn herinneringsflarden aan de man aangevuld met die van hen. Wij woonden tot begin jaren vijftig in de Willem van Bommelstraat. Frans Steegh droeg altijd werkkleding en een speciaal hoedje. Het gruis van de steenkolen had zich blijvend vastgezet in de poriën van zijn gezicht. Het gaf hem een donkere teint. Mijn vader deed de boekhouding voor De Fluiter. De dienstverlening werd beloond met gratis verteer in De Papegaai.

Café De Papegaai, achter de bar zou de moeder van Frans Steegh staan (particuliere collectie)

Bij het etablissement stonden bomen, je kwam eerst in een kleine veranda en vervolgens in het gezellige, knusse café. De Papegaai had geen inpandig urinoir, voor  de clientèle was een waterplaats buiten. Het café puilde altijd uit na een thuiswedstrijd van VVV. Vooral na een overwinning kon het laat worden. In verschillende Facebookgroepen, die de lokale geschiedenis tot onderwerp hebben, ben ik twee foto’s van het exterieur van de herberg tegengekomen. Het was een pareltje, dat jammer genoeg een kleine vijftig jaar geleden is gesloopt. Hoe het aan de naam is gekomen, heb ik niet kunnen achterhalen. Een advertentie van De Papegaai komen we voor het eerst tegen in het Venloosch Weekblad van 31 januari 1874. Herbergier H. Hendriks laat weten dat hij ook ondergistend Wiener Bier zal serveren. 

Venloosch Weekblad van 31 januari 1874 (gevonden via www.delpher)

Frans Steegh had dus ook een handel in brandstoffen. In de buurt bracht hij de zakken kolen rond met een kruiwagen. Woonden de klanten verder weg, nam hij paard en kar. In de weken voor Sintermerte kochten de buurtkinderen bij hem een blok turf voor de wièrikspot. 

Zijn opvallende bijnaam De Fluiter dankte hij aan de kleinkunst waarin hij excelleerde, het zogenaamde kunstfluiten. In de jaren vijftig mocht hij in de studio in Hilversum een proeve van zijn fluitkunst laten horen. Dagblad voor Noord-Limburg deed verslag van het nationale radiodebuut van de fluitende Venlose kastelein. Het Goltziusmuseum heeft ooit een poging ondernomen om de opname terug te vinden in het kader van een tentoonstelling over cafés van vroeger. Helaas is het niet gelukt.

Café De Papegaai niet lang voor de sloop (collectie Will Sorée)

Reageren? Stuur een e-mail naar Sef Derkx: floddergats@xs4all.nl.