- door Sef Derkx -
Op deze zonovergoten lentedag bracht Arriva ons naar onbekend terrein in het vertrouwde Venlo. We lopen in het buitengebied van Hout-Blerick over een straat met een macabere straatnaam.
Vanaf de Hoverhofweg gaat de geasfalteerde Doodeindweg over in zand en loopt dan dood. Wanneer we echter de N275 oversteken, komen we weer op de Doodeindweg. De geboren Hout-Blerickenaar Frans Hermans van het Gemeentearchief schoot te hulp bij de duiding van de onheilspellende naam. Waarschijnlijk is er een relatie met het zogenaamde Geriffemeerd Kerkhaof aan het einde van de Hoverhofweg op de grens met het Dubbroek.
In vroeger eeuwen zouden er onder meer zelfmoordenaars en niet-geïdentificeerde lijken zijn begraven. Met de nadruk op zouden. Vanuit Hout-Blerick werd de overledene naar de begraafplaats gebracht. Een gedeelte van het traject heette in de volksmond Doeëd End. Op zeker moment, bij de officiële straatnaamgeving, werd het Doodeindweg.
In werkelijkheid was het geen kerkhof voor gereformeerden, zoals de naam doet vermoeden, maar een algemene begraafplaats. In 1880 nam de gemeente Maasbree het opnieuw als zodanig in gebruik. Er werd een lijkenhuisje gebouwd en het geheel werd omzoomd met een doorn- en ligusterhaag. Na 1925 vonden er geen begrafenissen meer plaats. Wel kregen tijdens de Tweede Wereldoorlog gesneuvelde Duitse soldaten er een tijdelijk graf. Anno nu geven heggen, een kruis en infobord de plaats aan van de dodenakker. Het Geriffemeerd Kerkhaof staat hoog op onze lijst met toekomstige bestemmingen.Op deze warme lentedag steekt in de bermen van de Doodeindweg vooral nieuw leven de kop op. De gele en witte bloemetjes zijn nog speldenkopjes, dus kunnen we ze niet determineren. Wat brengt ons eigenlijk in deze uithoek van de gemeente?
Het is het Romeinse verleden, een fascinerend onderwerp in de geschiedenis van Venlo. In deze omgeving zou het beroemde Blariaco hebben gelegen. Zou, want ook andere locaties komen in aanmerking zoals het kazerneterrein of Crayelheide. Niet alleen de locatie ook de naam Blariaco is nog een vraagteken.
De Heemkundekring Blariacum bracht eind vorig jaar het interessante boek Blariaco/Blerick - Geschiedenis van Blerick, Hout-Blerick en de Boekend tot 1815 uit. Daarin wordt dieper ingegaan op de verschillende theorieën over de locatie en het toponiem Blariaco.
Wat vast staat is, dat er in de buurt waar we nu wandelen vanaf de tweede helft van de eerste eeuw een grote villa stond. Geen moderne villa, zoals in het nabijgelegen Meuleveld, maar een grote herenboerderij. Archeologisch onderzoek, vondsten en grondsporen leverden daarvoor het bewijs. Van het hoofdgebouw bestaat een reconstructietekening vervaardigd door Albert Kiefer. De luxueuze boerderij is geknipt als droomlocatie voor avonturiers, die de hoofdrol spelen in een historische variant op het tv-programma ‘Ik vertrek’. Het vraagt weinig verbeelding om jezelf te verplaatsen naar de Romeinse tijd en op de veranda van de villa plaats te nemen met een glas wijn. Toch?
Rondom de villa waren landerijen en weilanden, die in gebruik waren voor landbouw en veeteelt. Ongetwijfeld hebben de Romeinen hier ook kaas gemaakt. Soms is het goed wanneer de geschiedenis zich herhaalt. Want wil het toeval? In het Blerick van nu staat de fabriek van de familie Tebben, waar mijn favoriete Italiaanse buffelmozzarella wordt gemaakt. Ik weet zeker dat ook de bewoners van de Romeinse villa ervan gesmuld zouden hebben.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl
De Horstweg heette in 1949 ook nog Doödind...ongeasfalteerde weg liep vroeger dood in ut BROOK...laaggelegen land in oude Maasarm.Gemeentes Venlo...Maasbree...Baarlo liepen dood op dat driepunt.
BeantwoordenVerwijderen