- door Sef Derkx/foto's particuliere collectie en website Venlo Partners -
De glanzend groene deur aan de Grote Kerkstraat zwaait open. Vriendelijk lachend heet Jos Spee ons welkom in De Weem. Een hemd met korte mouwen en priesterboordje is de outfit van de deken van Venlo op deze tropisch warme dag. De Weem is een rijksmonument uit de achttiende eeuw. Weem is een woord dat overgeleverd is uit de middeleeuwen. Een van de betekenissen is pastorie. In Venlo van de naastgelegen Sint-Martinusbasiliek. Bijna iedereen in Venlo zal vaker langs De Weem zijn voorbij gekomen, maar nog nooit binnen geweest zijn.
We lopen een lange gang door met een mooie tegelvloer. Vergeleken met buiten is het hier aangenaam koel. Het deel van de De Weem aan de straatzijde was tot het einde van de negentiende eeuw de voortuin. Het dekenaat kreeg echter steeds meer taken. Er was behoefte aan kantoorruimte. Vandaar dat het groen voor de deur werd opgeofferd. De bestaande hardstenen tuinpoort uit 1765 is ingepast in de nieuwe gevel en werd voordeur. Het zicht vanaf de Grote Kerkstraat op de pastorie ging daardoor verloren.
De bouw van De Weem startte in 1764 en nam anderhalf jaar in beslag. We lopen naar de vergaderruimte, waar de koffie klaar staat. In het achttiende-eeuws vertrek valt onmiddellijk de schoorsteenmantel met wapenschild op. We zijn benieuwd hoe het is om in een monument te wonen met een rijke historie. De deken gaat er eens goed voor zitten. Er bestaat een chronologische lijst van zijn voorgangers, vertelt hij. Ze woonden en werkten hier in deze kerkelijke dienstwoning. Van zijn collega’s uit het verleden is Jules van Oppen belangrijk. In de Tweede Wereldoorlog komt de geestelijke in actie tegen Duitse, met nazipropaganda doordrenkte films die in de Venlose bioscopen worden gedraaid. Hij is bovendien op de hoogte van het verzetswerk van priesters in zijn dekenaat. In september 1942 wordt Van Oppen opgepakt. Enkele maanden later overlijdt hij in Kamp Vught. De Venlose deken is daarmee het eerste oorlogsslachtoffer onder de Limburgse geestelijkheid.
De koffie is op. Jos Spee neemt ons mee naar de tuinkamer. Die is kort na 1900 aan de achterzijde van De Weem aangebouwd en heeft oogstrelend glas-in-lood in de stijl van de destijds populaire art nouveau. Als de zon door de ramen schijnt, waan je je hier in Frankrijk. Tot slot van ons bezoek wandelen we door de tuin. Een ongelooflijk mooie plek in hartje stad. Het Venloos filiaal van het aards paradijs. Het wordt bijgehouden door Han Vinck, bewoner van de voormalige kapelanie aan ’t Kerkepäörtje, vertelt de deken. De paradijs-tuinman wuift ons toe vanaf zijn terras. We nemen afscheid, want de bus naar Velden wacht niet.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten