- door Sef Derkx/foto's Museum van Bommel van Dam -
Waar waren we gebleven? Met de bus op weg naar Velden gestrand in een file. Die werkte zo op de zenuwen, dat we uitstapten bij de eerste de beste halte bij De Beerendonck. Geen Velden dus, maar de tentoonstelling over Giselle Kuster in Museum van Bommel van Dam.
De expositie bracht ons naar het Venlo van de tweede helft van de jaren dertig van de vorige eeuw. Giselle Kuster (1911-1972) had een atelier aan de Peperstraat, ingericht door haar ouders die rotsvast geloofden in haar artistiek talent. Niet onterecht, haar kwaliteiten bleven niet onopgemerkt. Gerenommeerde collega’s als Charles Eyck en Otto van Rees waren liefhebber van haar werk. Ze was het creatieve brein achter de vastelaovesoptochten, die door Jocus in 1936 en 1937 werden georganiseerd. Ze leverde de ontwerpen voor de verschillende wagens die meetrokken. Voor de chique plaatselijke textielfirma Wed. F. Receveur maakte ze ontwerpen en modetekeningen.
In de tentoonstelling treffen we enkele fascinerende werken aan uit haar vroege periode in Venlo. Zoals twee portretten, trefzeker geschilderd. Een graatmagere man met en hoekig gelaat, gekleed in zondags pak, poseert staand. Tussen duim en wijsvinger houdt hij een sigaret vast. Hij kijkt een beetje bedenkelijk van ons weg. Waarschijnlijk geen vrolijke Frans, deze Cees Cretier. Zijn debuutroman ‘Eigen ik’, wordt in een kritiek weggezet als ‘romantische luchthapperij’. Zonde van het kostbare papier, dat in het jaar van verschijnen 1946 nog schaars was. De literaire ambities van de Venlonaar zijn daarmee klaarblijkelijk gesmoord. In Leiden start hij een niet al te best lopende winkel in tweedehands boeken.
Een andere vooroorlogse parel is het paneel ‘Portret van een oudere man’. Giselle Kusters heeft de keurig geklede heer in een fauteuil geplaatst. Zijn winterjas moest hij aanhouden. Jammer dat niet overgeleverd is wie het is. Ook de begeleidende publicatie ‘Onbegrensd - Het leven & werk van Giselle Kuster’ geeft daarover geen uitsluitsel. Maar laat dit geen kritiek zijn. Het prachtig vormgegeven boek is vlot geschreven, waardoor het zeer toegankelijk is. Zonder kunsttheoretische ‘luchthapperij’ inderdaad.
Kuster treedt eruit naar voren als een levenslustige en ondernemende kunstenaar, getalenteerd en volkomen onterecht in de vergetelheid geraakt. Nog niet zo lang geleden was er een pleidooi om nieuwe straten in de gemeente Venlo naar vrouwen te vernoemen. Zet Giselle Kuster maar op de shortlist, dames en heren van de commissie.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten