De kruisweg van de Blauwe Zusters op Steyl

 - door Sef Derkx -

Sjteyl is 't sjoenste plaetske

Wat men zich dinke kan

Want wae d'r oeits gewaes is

Dae sjprik en sjtuut d'r van.

Het kloosterdorp Steyl is een kostbaar cultuurhistorisch kroonjuweel van Venlo. Het is te hopen dat de status van beschermd dorpsgezicht genoeg garanties biedt voor het behoud van 't sjoenste plaetske wat men zich dinke kan. 

Wie geeft om het architectonisch erfgoed in onze gemeente stad, weet hoe waar de woorden van de dichter Lucebert zijn: 'Alles van waarde is weerloos'. Helaas! Maar er zijn natuurlijk ook veel positieve initiatieven op het gebied van cultureel erfgoed. In de tuin van de missiezusters in Steyl staat een bijzondere kruisweg. Omdat de Goede Week nadert, hiervoor aandacht op de Floddergatsblog.

De kruisweg is bijzonder door de vormgeving, het abstracte ontwerp en de uitvoering in beton. De staties lijken met hun opvallende reliëfs geïnspireerd door linoleumsneden. Ze herinneren aan affiches uit de jaren zestig en zijn uniek voor Nederland volgens deskundigen.

Een rekening uit het archief van de zusters toont aan dat de kruisweg in 1970 is vervaardigd door de bouwfirma A. Rose in Dortmund. Het concept was van zuster Serviane Wollseifen, die eerder voor de tuin van een ander klooster van de congregatie een soortgelijke kruisweg had ontworpen. Van haar is ook de mozaïek in de kapel op de begraafplaats van de paters en broeders van Steyl. De kunstzinnige religieuze is eveneens bekend als illustrator van boeken. Vandaar dus de frappante overeenkomst tussen de staties en linoleumsneden. Z'on vijftien geleden werd door de gemeente Venlo geconstateerd dat de kruisweg in deplorabele staat was. Ruimen en vervangen door een bidweg uit de negentiende eeuw, die ergens in Duitsland opgeslagen stond, lag voor de hand. Maar die nieuw te plaatsen kruisweg was er veel meer een van dertien in een dozijn.

De actieve stichting Stijlvol Steyl die ijvert voor het behoud van het kloosterdorp, schoot te hulp. Een van de leden, oud-aannemer Wim Cruysberg, bood aan om de restauratie op zich te nemen. Dat was eerder gezegd dan gedaan. Begonnen werd met het grondig schoonmaken van de staties en het meniën van het vrijgekomen betonijzer. Op de plekken waar de beton los had gelaten, werd eerst een hechtmiddel gestreken en vervolgens werden de beschadigingen opgevuld met betonreparatiemortel.

Na het uitharden werden de randen afgestreken met een mix van hechtmiddel en zilverzand. Tot slot werden de omlijstingen en achterzijden dekkend geschilderd. Ook de voorstellingen zelf zijn stuk voor stuk met grote zorgvuldigheid gerestaureerd, waarbij sommige reliëfdelen opnieuw zijn gegoten en vervolgens ingezet. De achtergrond is twee keer overgeschilderd met een mengsel van rood okerpoeder met zoutzuur. De voeten van de staties zijn gestort in een bekisting. Door de alertheid van de gemeente Venlo en de inspanning van vooral Stijlvol Steylvrijwilliger Wim Cruysberg  (what’s in a name?) is de karakteristieke kruisweg van het Heilig Hartklooster van Steyl gelukkig bewaard gebleven. De foto's van drie staties van voor en na de restauratie spreken boekdelen.

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.

 

 

.