- door Sef Derkx/foto's Indiëmonument MeerWolff -
We waren uitgestapt bij de halte Sint-Urbanusweg om te lunchen in de gastvrije koffieschenkerij Genuujerie. Wanneer je daar bent, ligt het voor de hand om de kapel van Genooi te bezoeken. Er is immers altijd wel een goede reden om een kaarsje op te steken.
Aan de zuidkant van het
bedehuisje staat het zogenaamde Indiëmonument, een laag muurtje met een metalen
plaat waarop de namen staan van zestien jongemannen. Ze zijn tussen 1946 en
1950 om het leven gekomen in het voormalige Nederlands-Indië en Nieuw-Guinea.
De oudste was vijfentwintig, de jongste pas negentien. Allen dus nog een leven
voor de boeg.
Onderzoek bevestigde de vermoedens. Ze waren inderdaad broers. Eerst een zoon van dertien verliezen en vervolgens een van tweeëntwintig.
Uit Dagblad voor Noord-Limburg van 10 en 11 januari 1950 (gevonden via www.delpher.nl)Het Dagblad voor Noord-Limburg deed op 11 januari 1950 verslag van de begrafenis met militaire eer van Harrie Broekaart. Hij was op Sumatra zwaar gewond geraakt en overgevlogen naar het militair hospitaal in Den Haag. Aanvankelijk werd hij begraven op de protestantse afdeling van de begraafplaats in Venlo bij zijn broer Wim. Vele jaren later volgde echter een herbegrafenis.
Militair Ereveld Loenen (website TracesOfWar.nl)
Op uitdrukkelijke wens van de familie werd hij samen met zijn broertje Wim bijgezet op de erebegraafplaats in Loenen.
Kleine Wim is wel een slachtoffer van oorlogshandelingen, maar hij was geen militair die om het leven kwam. Omdat de familie erop stond dat beide broers samen begraven zouden blijven, is het compromis uitgewerkt van een gezamenlijk graf op het Militair Ereveld Loenen, zonder vermelding van Wim op de grafsteen. Ook in het register van de begraafplaats treft men zijn naam niet aan.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten