- door Albert Lamberts -
Zoals in de kop vermeld: allemaal attracties op de kermis van pakweg zestig, zeventig jaar geleden. Op de dag van vandaag zijn de evenementen van enige allure in Venlo op de vingers van twee handen nog bijna niet meer te tellen, maar dat was vroeger bepaald anders. Vastelaovend, kermis, of een feest van Harmonie of Fanfare, dat was het wel zo’n beetje. Laat ik de kerkelijke feesten buiten beschouwing.
De kermis was vroeger één van de écht feestelijke gebeurtenissen in de stad. Eigenlijk twee, want er was een voorjaars- annex Pinksterkermis en in september de najaarskermis. Attracties op het Nolensplein en rond het centrum, op de Bolwaterstraat, Helbeek, in de Parkstaart en langs de Maas stonden de wagens van de kermisexploitanten: woonwagens en wagens voor hun attractie. In mijn jeugdjaren werd de kermis ingenomen door draaimolens, grote en kleine rups, botsautoos, schiettent, holly-holly, berentent, vlooientent en bokstent en de duizelingwekkende steile wand voor motoren, die als het ware aan de wand kleefden. Sensatie alom. En een tent met, jawel, met wel heel aparte bezienswaardigheden als een vrouw van 180 kilo of meer, lammetje met twee koppen, een of ander exotisch beest op sterk water en dat soort rariteiten.
Draaimolen op de kermis in de jaren zeventig van de vorige eeuw (foto collectie Gemeentearchief Venlo)
Over de kermis van nog langer geleden put ik uit een verhaal uit 1953 over de kermis van vóór de Tweede Wereldoorlog. Geschreven in dialect, maar hier in het Nederlands.
Op de grote markt stonden de spullen, op het Gaasplein
(Nolensplein), waar op de andere helft de oude gasfabriek nog stond, langs het
klein park (Nolenspark) en op de Puteanusstraat stonden allerlei kraampjes en
tentjes. Maar dat was het nog lang niet allemaal. Ook in de Parkstraat, op het
Hanenmeer (?) en op de Helbeek hadden de kermismensen hun spullen neergezet.
Ten koste van een halve of hele gross kon men zich in de tentjes laten bezeibele (beduvelen). Je werd er keurig in het ootje genomen, want het was nog geen äörtje (halve cent) waard wat je werd getoond. Een zwart gemaakte van de Kleine Hei, vastgeklonken aan zware kettingen, at rauwe rijst en brulde als een leeuw, die met zijn staart tussen de deur zat. Dat zou dan een gevangen menseneter uit Somalieland zijn. Je kunt je er alles bij voorstellen...
Uiteraard speelde het kermisfeest zich ook af in de vele cafees, die heel kien de prijs van een pilsje hadden opgewaardeerd van tien naar vijftien cent. Deze forse prijsverhoging bracht heel wat tongen in beweging: om er zijn misnoegen mee duidelijk te maken en om er zeker niet één minder om te drinken. In de kranten werd royaal geadverteerd met café-chantant of kermismatinee, die zich altoos in royale belangstelling mochten verheugen. Familie van buiten de stad kwam, vaak in het nieuw gestoken, naar Venlo. Er werd extra gekookt en, vanzelfsprekend van groot belang, had zowat elk huishouden een ‘kiendje’ beer in de kelder liggen, netjes tussen enkele ijsstaven om het goed koel te houden. Zo’n vaatje bevatte tussen de achttien en twintig liter bier.
Wordt vervolgd.
Reageren? Stuur Albert Lamberts een email: albertlamberts@ home.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten