- door Sef Derkx -
Deze week is Pessoa onze reisgezel. Wie? De raadselachtige Portugese dichter Fernando Pessoa. Een drankzuchtige handelscorrespondent die zich als een schim door Lissabon bewoog en in 1937 stierf. Zevenenveertig jaar oud. Pas lang na zijn dood werd zijn grootheid erkend. Wat schreef Pessoa in juli 1931?
Ik heb gefaald in alles, zonder iets te wagen
Zonder iets te doen of iets te zijn
Noch heb ik, in de distels mijner dagen
De bloem geplukt van gelukkige schijn
Plukjes Pessoa lezen en vervolgens naar het
voorbijglijdende landschap staren. Het stemt melancholiek. Saudade in de bus
van Arriva richting halte Spikweien.
Onze bestemming vandaag is de gerestaureerde
zaadeest van Lomm. Om er te komen, wandelen we een stukje in zuidelijke
richting, naar de Heggerhoeve. Daarmee valt meteen de naam van de familie, die
onlosmakelijk verbonden is met dit bijzonder object uit de geschiedenis van de
bosbouw. De familie Hegger begon in 1877 met de kweek van grove dennen. Het
buigzame hout met grote draagkracht ging onder meer naar de mijnen, waar het
diende als stuthout. De jonge dennen werden opgekweekt uit zaden. Daarvoor waren dennenappels
geraapt en gedroogd. Na een tijdje gingen de schubben openstaan en kwamen de
zaden vrij. De vraag naar stuthout nam toe.
Hegger liet een zaadeest bouwen, een
broeikas waarin de temperatuur hoog oploopt. De dennenappels droogden versneld en
het zaad kon dus ook rapper worden geoogst. De unieke zaadeest aan de rand van
de Ravenvennen bij Lomm is van het Limburgs Landschap. De kas werd afgelopen
maanden minutieus gerestaureerd en kreeg een bijzondere herbestemming als
B&B.
Het oog valt meteen op de authentieke werktuigen die hier in het
verleden zijn gebruikt. Een dorsvlegel, een hark en een grote bak op pootjes
met een bodem van kippengaas waarop de dennenappels werden gedroogd. Uiteraard
zijn alle voorzieningen aanwezig, die bij een moderne B&B horen. Met als
bijzonderheid een houten Trobolo-toilet, een milieuvriendelijk composttoilet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten