- door Albert Lamberts -
Letste en ergste berich: Nao ôs ter oere kump en wie auk door geruchte bevestig wuerd, zal de Hofkapel op de iërsvolgende zitting ’t “ELF VAN ELF” speule. Nog los van het feit, dat Veldeke duchtig de rode pen zou hebben moeten hanteren heeft de Hofkapel toch even achter de muzikale oren moeten krabben om wat uiteindelijk een grap bleek van de redactie van de Träöt, de Staatskrant van ’t Jocus-riëk van november (!) 1948; (bijna) 7 x 11 jaar geleden dus.
Toën Schrijnen (midden) drong aan op samenwerking. (Foto: Archief Jocus Venlo)
Voor 25 cent konden vastelaovendvierders de Träöt aanschaffen en genieten van de inhoud, die bestond uit grappen, verzonnen, leuke verhaaltjes en hier en daar een serieus woord, zoals een introductie-artikel van Vors Jocus (zo ondertekend en niet met Vors Joeccius). Dat was sinds 1938 Toën Schrijnen.
Na een woordgrapje met het werkwoord träöte – muziek maken of een biertje drinken – steekt Schrijnen van wal en roert een thema aan, dat anno 2025 weer hartstikke actueel is: het gedoe over wagenbouw, daarmee gepaard gaande kosten en vrijwillige wagenbouwers.
Even in herinnering roepen
dat deze Staatskrant verscheen in november en dat er dus tot het trekken van de
optocht nog ruim tijd was om iets moois te maken. De vors schreef: Jocus rup
ôch Träötsgewiéze op veur de Vastelaovend. We beginne vruug mit alles um alles
baeter klaor te kriege. Maar de Raod van Ellef en alle commissies die kinne
niks paraat make as de ganse koedeljach van Vastelaovend-vrinde en vrindinne
neet mei werk en VAN HERTE meiwerk. Blief neet langs de straot staon kieke,
allein um hoera te rope of lever nog kukeleku te krei-je en dan gauw nao hoës
te gaon en achter de kachel gaon kritisere waat baeter môt en waat joeksiger
kôs. Staek de plavuuze oët de mouwe en doot zelf mei! Maak zelf wat, doedel ôch
wat aan, of help andere wat te make. En dan veural det helpe en make môt oet
ôch zelf veurt kômme en dan môt neet, veur elke kleinigheid, de hand waere
opgehalde en gevraog: Wae betaalt det. Jocus is toch riëk!
De vors haalde een streep door die opvatting: Jocus is neet riëk, we probere elkes kier de indjes aanein te knuppe, eeder jaor is det nog gelök, maar as dit jaor de belasting zoë wuerd aangeschroef as de verordening zaet, dan geit ut ôs mauw.
Help ôs met ideeë, mit
ôntwerpe, mit bouwe en mit massale deilname, dan zal de Träöt neet veur niks
geträöt hebben en dan kinne we d’r nao Vastelaovend allemaol same eine träöte op
de bleuj van Jocus.
Jocus-secretaris
Ververgaert onderschreef de woorden van vors Schrijnen ondubbelzinnig in een
groot artikel. Hij richtte zich met Ein ernstig wäördje tot de wage-bouwers.
Het ging over de geis beej ut bouwe van de optoch-wages en over de ontwerpers. Ze
gebroeke dan einen hielen boel terme, wao weej maar ein klein percentage van
snappe, maar zeej deene ut aan as ut toppunt van originaliteit en geistigheid.
En dan komt de uitsmijter: de medelijdende glimlach bedoeld voor de
onneuzele, die ’t geweldige in ’t ontwerp ontgeit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten