- door Sef Derkx -
Bij de halte Walstraat stappen twee heren onwennig in. Het is zonneklaar. Sinds jaren niet meer de bus genomen. Als ze zitten, vervolgen ze het afgebroken gesprek. Het gaat over ene Thei. Op zijn achternaam kunnen ze niet komen. En juist die willen ze graag weten. Het is een hilarische dialoog. Als we afslaan naar Viecuri is het duidelijk dat het over Thei Sturme gaat. Bij liefhebbers van dialectmuziek bekend als de Thei van Thei en Marij.
Maar ik bijt op mijn tong en zeg niets. Een conversatie à la Jiskefet zonder toeslag op de prijs voor een busrit met Arriva. Het is waarlijk een geschenk in tijden van duurte. Hun gesprek heeft een ander onderwerp als ik op het stopknopje druk voor de halte centrum Tegelen. Bij het uitstappen, zeg ik zachtjes: ‘Jullie bedoelden Thei Sturme uit Tegelen.’ De heren zijn te verbluft om te bedanken.
We hebben afgesproken met schrijver Paul Seelen, bewoner van het historisch pand De Gouden Berg in de Sint-Martinusstraat. Met de Hoekstraat de enige nog redelijk authentieke straat in Tegelen. Enkele jaren geleden is de buurt verfraaid met ouderwetse lantaarns en een bestrating van Maaskeien. Paul Seelen: ‘Totale kosten dik drie ton. Met dank aan het vrijgevige Europa. Monumentenvereniging Hendrick de Keyser heeft bovendien kapitalen gestoken in het opknappen van oude panden in de buurt.’
Een historische idylle in miniformaat kortom. Die werd enkele weken geleden
verstoord door een brief van de gemeente. Uit het niets werd meegedeeld dat de
Maaskeien goeddeels zouden worden verwijderd. Een armzalige strook van één
meter in het midden zou overblijven. De reden voor de onbegrijpelijke reconstructie
stond niet vermeld. ‘Na wat rondbellen, ben ik erachter gekomen,’ vervolgt
Seelen. ‘Mensen hebben geklaagd dat hun dure superfietsen rammelen als ze over
de Maaskeien rijden. Ze fietsen daarom over het trottoir, vlak langs de
voordeuren. Ook zou de gehandicaptenraad haar beklag gedaan hebben. Mensen met
scootmobielen moeten enkele meters kasseien overbruggen. Gemiddeld komt er één
per week door onze straat.’
Seelen seinde De Limburger en Stadsomroep Venlo in. Die hebben erover bericht: klik: Omroep Venlo - Historie moet in Tegelen wijken voor gebruiksgemak) Gevolg? Het werd stil rond de gewraakte Maaskeien. Op zekere dag verschenen er een ter zake kundige in de straat. Die had het over een andere optie. Vulzand. De naam zegt het. Daarmee wordt de ruimte tussen de keien opgevuld en is het probleem van de rammelende fietsen min of meer opgelost. De hoop van historisch geëngageerd Tegelen is thans gevestigd op vulzand.
Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten