vrijdag 28 oktober 2022

Angst voor oorlog

door Sef Derkx.-

Vanaf vandaag is de etalage van een leegstaand winkelpand in Grote Kerkstraat werk te zien van de Blerickse kunstenaar Peter Verheijden (1944). Daarin staat de angst voor oorlog centraal. Omroep Venlo berichtte erover, klik: Omroep Venlo - De angst voor een oorlog in de etalage.



Impressie van de etalagetentoonstelling (foto Sef Derkx)

Enkele jaren geleden vertelde hij ons een indrukwekkend verhaal over de dagen dat Blerick aan drie zijden ingesloten was door de geallieerden en bijna voortdurend onder vuur lag. In deze Floddergatsblog keren we terug naar de dagen van het beleg van Blerick. Peter Verheijden: “Mijn ouders schuilden eind november 1944 in de kelder van de Greyenhof aan de Sint-Josephstraat. Het was de boerderij van mijn grootouders. Mijn moeder was hoogzwanger van mij en kon elk moment bevallen. Omdat er geen elektriciteit was, werd bij elke wee eventjes een kaars aangestoken. Om te kijken hoe ver het was. Rond vijf uur ging Jan Hofstede, een van de andere kelderbewoners, op pad om de vroedvrouw te gaan halen, mevrouw Verheggen. Als ze niet op tijd terug zouden zijn, was de afspraak, zou mijn oom Jeu de bevalling doen. Die was boer en had al veel koeien ‘geholpen’. Maar de vroedvrouw was er op tijd. Ik kwam op de wereld op 29 november 1944 om zeven uur.”

 

De voormalige Greyenhof  in de wijk Vastenavondkamp in Blerick (particulier collectie)

De Greyenhof lag in de nabijheid van de tankgracht, een van de verdedigingslinies van de Duitsers om Blerick. In de boerderij was een militaire post gevestigd. Een Duitse officier zorgde voor schone handdoeken en warm water voor de jonge moeder en baby. Twee uur na de bevalling die voorspoedig verlopen was, kondigde zich een drama aan. Iedereen werd uit de kelder gehaald en gesommeerd richting Maasbree of Horst te lopen, van waaruit de geallieerden bijna voortdurend aan het schieten waren. Peter Verheijden: “Mijn ouders moesten met mij de tankgracht over en dwars door een mijnenveld gaan. Een Belgische onderduiker die op Greyenhof zat, vertelde dat hij ongetrouwd was. Hij kreeg om zijn middel een touw, dat werd verlengd met andere touwen en paardenleidsels, wel zo’n vijfentwintig meter lang. Het uiteinde werd vastgebonden aan een kruiwagen, waar mijn moeder op lag. De man liep voetje voor voetje door het mijnenveld. Het lukte, dat was een wonder. De anderen konden het touw volgen naar het niemandsland tussen de linies. Wij zijn naar Horst gegaan en later naar de boerderij van een oom in Nuenen bij Eindhoven.”

 Peter en zijn zusje Doortje (met dank aan Peter Verheijden)

Peter en zijn vader Louis (met dank aan Peter Verheijden)

Veilig en wel in het bevrijde Eindhoven bezoeken de ouders van Peter Verheijden een arts. Deze vertelt dat de conditie van de baby zeer slecht is en dat ze er rekening mee moeten houden dat de kleine zal overlijden. Als troost krijgen ze van de dokter enkele extra voedselbonnen mee. De kleine Peter slaat zich er echter doorheen en wordt op 19 september 1945 met een machtiging van de officier van justitie ingeschreven bij de burgerlijke stand van de gemeente Venlo.

Geboorte-acte Peter Verheijden (met dank aan Peter Verheijden)

Peter Verheijden: “Ik heb er lang niet bij stilgestaan, maar welbeschouwd ben ik mijn leven begonnen als vluchteling en was ik door de omstandigheden tien maanden ook nog eens een illegaal, die nergens geregistreerd stond. In december 2009 zag ik in de krant foto’s van Palestijnse vluchtelingen, ’s avonds waren er ook beelden te zien op de televisie. Opeens realiseerde ik me dat mijn leven ook zo was gestart. Mijn ouders moesten vluchten voor het oorlogsgeweld. Het liet me niet meer los. Ik ben tekeningen en schilderijen gaan maken onder de noemer Fugare, wat zoveel betekent als verdrijven, verbannen of verjagen.”

 

Peter Verheijden (foto Lucie Schreurs)

Twee werken uit de serie ‘Fugare’ van Peter Verheijden (foto Lucie Schreurs)

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten