- door Sef Derkx -
We kregen een compilatie toegespeeld met aanstekelijke filmbeelden uit de jaren vijftig en zestig van carnavalsoptochten in Blerick. Prominent in beeld komt met regelmaat bioscoop Royal Irene. Niet geheel toevallig.
De eigenaar van het bekende Blerickse uitgaanspaleis was namelijk de opdrachtgever voor de reportages. De camera van het Polygoon Bioscoopjournaal draaide op vastelaoveszondag in het Wortelepinnerijk. De beelden werden gemonteerd in Hilversum en soms van commentaar voorzien door Philip Bloemendal met zijn karakteristieke stem.
Stills uit compilatie reportages Blerickse vastelaovend (collectie auteur)
Binnen enkele dagen was de reportage terug om vertoond te worden in Royal Irene. Succes gegarandeerd, dus een rinkelende kassa. De bioscoop trok destijds veel publiek en had een regionale functie. Uit heel Noord-Limburg toog men naar Blerick, omdat er vaak de nieuwste films op het programma stonden. De inrichting was bovendien van een weldadige luxe.
Stills uit compilatie reportages Blerickse vastelaovend (collectie auteur)
Door de stormachtige opkomst van de televisie nam de interesse voor bioscoopbezoek af. De eigenaar van Royal Irene sprong echter in het spreekwoordelijke gat in de markt. Hij ging seksfilms vertonen. In de volksmond sprak men al snel minder vleiend van Seks Pietje. De enige Blerickse bioscoop sloot in de jaren tachtig haar deuren. Na een flinke periode van leegstand heropende Royal Irene als muziektheater.
Vermelding Zaal Schell op zijgevel Royal Irene, 2018 (foto MeerWolff)
Een jaar of tien geleden bezochten we er een optreden van saxofonist Hans Dulfer met zijn band. De opkomst was teleurstellend. Opgeteld waren er meer medewerkers van Royal Irene en artiesten dan belangstellenden. Dulfer liet zich er niet door uit het veld staan. De band stelde zich op tussen het publiek en speelde een glorieuze set.
Terug naar vandaag. De bus van Arriva heeft ons afgezet bij de halte Winkelcentrum De Wieën. Royal Irene staat al een tijdje op de lijst van te bezoeken plekken, dus wandelen we op ons gemak naar de Steegstraat.
Met de Blerickse bioscoop is onlosmakelijk de naam van Toeën Zumdick verbonden. Hij had in Venlo de City Bioscoop geëxploiteerd. Omdat de huur van het pand aan de Vleesstraat afliep, zocht hij naar een nieuwe bioscoop. Die vond hij eind jaren dertig in Blerick, waar hij café-zaal Albano van de familie Schell overnam. Het etablissement had al zekere faam als gelegenheidsbioscoop. Onder Zumdick werd het een echt filmtheater. Architect Jacq. Grubben kreeg de opdracht het bestaande pand te verbouwen en uit te breiden. Wat vooral in het oog sprong was de nieuwe frontgevel. Die ademde de moderne tijd en is nog steeds een architectonisch parel in hartje Blerick.
Reaferen? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.
Van Henk Schell ontvingen we via Facebook het volgende:
BeantwoordenVerwijderenLeuk stukje! Zaal Albano werd gebouwd door een van mijn voorvaders en genoemd naar de plaats waar deze als Zouaaf was gelegerd. Uit correspondentie met Huub Beurskens begreep ik dat ‘jongens van het Thomascollege na school op weg naar huis destijds een forse omweg voor lief namen om de prikkelende posters bij die bioscoop te bekijken’. Het toeval wil dat ik tegenwoordig woon in de wijk Albano in Oudenbosch.
Die Zaal Albano (1897) wordt een succes en blijkens een groot aantal krantenadvertenties uit die tijd is er in die zaal altijd wel iets te beleven. Vooral veel dansen ('de dansvloer is geboend') , vastenavondzittingen ("komieke voordrachten door Smaal en Manus, Domino's te huur"), een kruiwagenrace georganiseerd door vereniging "het kruiend wiel", je kunt er een Kerstboom bezichtigen - in die dagen nog een nieuwigheid in Katholiek Limburg, overgewaaid vanuit protestant Pruisen want volgens de legende 'uitgevonden' door Maarten Luther. En zo gaat dat maar door. De Blerickenaren van die tijd hoefden zich niet te vervelen.
BeantwoordenVerwijderen