Een maand in de Vastenavondkamp (12) - De sleutel van het hekje

 - door Sef Derkx -

Voordat we de kerstgroep in de Sint-Jan de Doperkerk gaan bewonderen, lopen we een rondje. Nou ja, eigenlijk is het een vierkantje om de kerk. Achter ’t Muspelheim is een iconische helling, die voor ontelbaar veel kinderen uit de Vastenavondkamp verbonden is met sneeuwpret. Als de vlokken naar beneden kwamen dwarrelen, togen ze erheen met de slee om gillend van plezier de helling af te zoeven. Vervolgens ploeterden ze in de sneeuw naar boven met de slee slingerend achter zich aan. Waarna een volgende afdaling  begon. Uren vlogen zo ongemerkt voorbij. Tot het donker werd en ze met rode wangen van de kou naar huis gingen. Gedroomd Jocus-hoeëgheid  Frans Pollux heeft mij er al over verteld (klik hier: Nóndejuke.  ).

De helling is er nog, godzijdank. Een solide herkwek vormt echter heden ten dage een barrière voor sleeënde kinderen. Zeker voor kleuters die er niet over heen kunnen klauteren. Het winters genoegen is voltooid verleden tijd. Met een dame die er tegenover woont, komen we spontaan in gesprek: ‘Als het gesneeuwd had, was het een drukte van jewelste. Onze kleinkinderen kwamen ook sleeën. Ze hadden veel plezier en wij natuurlijk ook. Ineens is er een hek gekomen. Waarom? Ik weet het niet. Wij hebben ons nooit gestoord aan de drukte. Integendeel, het was gezellig.’

Het kan niet anders. Ooit moet na ellenlange vergaderingen in geestdodende kantoren met slechte ventilatie en lelijke systeemplafonds het besluit zijn genomen: “Het moest potdomme ’s winters maar eens afgelopen zijn met de sneeuwpret. Weet je wat wij doen? Wij plaatsen een hek!”

Tot wat bewustzijnsvernauwing kan leiden, toch? Wat is gek aan het hek? Er zit een poortje in, dat afgesloten is. In theorie zou een Bevoegd Iemand dus op dagen dat de sneeuw is blijven liggen, kunnen opveren achter zijn bureau . Gewapend met de sleutel zou hij of zij het bewuste poortje kunnen openen. Waarna weer naar hartenlust gesleed zou kunnen worden in de Vastenavondkamp. Inderdaad: zou kunnen worden. We weten immers niet wie de sleutel van het poortje beheert en wie we erop moeten aanspreken. Wie weet, leest meneer of mevrouw ‘Bevoegd Iemand’ dit wel. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Misschien ook wordt het bewustzijn door dit verhaaltje verruimd. Dan zal het poortje in het hek bij de helling achter ’t Muspelheim na jaren opengaan, als het heeft gesneeuwd.

We groeten de dame, wensen haar fijne feestdagen en lopen verder. De Sint-Jan de Doperkerk wordt speciaal voor ons geopend (wordt vervolgd).

Reageren? Stuur Sef Derkx een e-mail: floddergats@xs4all.nl.